|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
Don Bosco
|
3 - 0 |
Betekom (Grashoppers)
|
|
|
| |
|
| |
(Klik hier voor de aanwezigheden) |
| |
4de speeldag
Don Bosco vs. Betekom, een affiche die garant staat voor verrassingen en intrigerende voetbalavonden. langdurige blessures, zware voetbalkaters, Betekom heeft het ons allemaal al aangesmeerd. Het duurde enkele maanden eer we vorig seizoen hersteld waren van de zware 0-8 nederlaag die ze ons toedienden. We waren gebrand op een sportieve revanche, de opkomst was dan ook massaal.
Maar liefst 16 saleciaanse volbloeden stonden klaar om het leder richting overwinning te trappen. Zoveel weelde bracht een wisselende en experimentele opstelling met zich mee. Het doelhout kadreerde onze vaste waarde W. Van Gelder die nog steeds de nachtelijke rillingen van 8 tegendoelpunten in 70 minuten dagelijks ondergaat. De eerste verdedigingsgordel kende vele deelnemers. Vaste waarden zoals Ivo, Jeroen, Matthias, Vincent, Wouter,... ze passeerden allen de defensieve rangen. Een nieuwe voetbalfanaat sierde de linkerback, Robin genaamd. Uitpakkend met intelligente keuzes en dribbels, mist dit nieuw bloed enkel nog het overzicht en de rust aan de bal. Zaken die je bij Don Bosco in geen tijd bijleert. Mee opgenomen op de site sluiten we hem met plezier in de armen.
Ook het middenveld werd belopen door aanzienlijk wat voetbalschoenen. Hier de gekende mix van posities en spelers, tesamen met het eerste optreden van Thomas Van Diest die na enkele matchen van afwezigheid toch zijn weg terugvindt naar het wekelijks sterrenbal. De spitsenbroeders Joris en Ruben konden in de tweede helft naar hartelust hun pijlen richten, in de eerste helft zorgden Joris en Peter voor het doelgevaar.
De match kende een aardige start. Voldoende duelkracht aan beide zijden, zorgde voor aangename balcirculaties en overname op het middenveld. Een schichtigere doorsteekpas of een lepe lange bal brachten her en der de versnellingen en het bijkomende offensieve tintje. Moet vermeld dat de wisselwerking op de rechtflank tussen middenveld en verdediging uitstekend liep, met scherpe voorzetten tot gevolg. Toch was het wederom de regisseur van dienst die de 0 van het bord kon vegen. Want ook al werkte Vincent niet slecht af, in die rechter onderhoek, toch was het vooral (en ook weeral) Matthias die zijn stempel op de actie drukte. Een perfecte doorsteker die niet gemist kon worden. Een cadeautje dat hij zo mooi inpakte en overhandigd. Een grootmeester die zijn overvloedig oeuvre verder etaleert. Aan vier assists zit hij al, in evenveel matchen. Een onmisbare dirigent.
Betekom onderging niet alleen het spel, ze speelden zeer aardig mee en maakte meermaals aanspraak op de gelijkmaker. Wim devieert enig de bal op de paal en staat vaak garant voor een nodige tussenkomst. De snelle en gladde spits van Betekom vond zeker zijn weg naar het doel maar het Van Gelderse hart is tweeledig. Daar waar Ivo de buitenste kamers voor zijn rekening neemt en de aanvallen zorgvuldig destilleert tot beheersbare gevaren, is het Wim die de zaak hermetisch sluit en het sublieme verlengstuk van de veste blijkt. Het pretendeert vaak een onneembare burcht te zijn en die pretentie was deze week gerechtvaardigd.
De rust in met het kleinste verschil en enkele verse rakkers van de bank. Zo nam Ruben weer zijn vaste plek in. In de spionkop was het ondertussen best gezellig geworden met de geblesseerde Steven, die we hopelijk weer snel op het veld mogen verwelkomen, en de enig mooie Liesbeth die elke voetbalavond toch net weer dat erotische geeft. Zo zie je maar, Don Bosco - Betekom, het leeft niet alleen op maar ook naast het veld.
Ze kregen waar voor hun geld, want de getuite lippen van onze vaste (en ook vandaag weer fantastische) fluiter voelden nog de aanzet van zijn auditief sabel toen Thomas de Betekomse netten deed trillen. De snelste goal na een aftrap in de recente geschiedenis van Don Bosco. 2-0 konden de middenvelders gezapig vaststellen terwijl ze verder bleven staan om opnieuw in te zetten.
Wat volgde was een elan van wissels, balovernames en toch groeiende druk van beide zijden. Zo kreeg Ruben een uitstekende kans op een vroege derde treffer maar ook Betekom was volop van de partij. Er kwam nood aan een derde zekerheidsgoal om de match volwassen uit te spelen. En wie anders dan onze niño om ons die zekerheid te verschaffen. Zijn haren blond, zijn ogen gericht en zijn voetjes van paarlemoer. De keeper devieerde de dooddoener nog maar was niet opgewassen tegen dat aanvallend talent. Hij staat ondertussen op 5 doelpunten dames en heren. Dat is één goal om de 35 minuten. Als we dit bv. even vergelijken met een fan zoals messi die in 2011 om de 56min 23sec een goal maakte, hoeft het verder geen verduidelijking dat we met een goudhaantje te maken hebben.
De drie nul gaf ons zekerheid en rust aan de bal tot het laatste fluitsignaal. Met de glimlach het weekend in en eindelijk een juk dat van onze schouders valt.
Opmerkelijk was de geste van de 'teenbreker' na de match. Een welgemeende excuus tegen onze ongelukkige middenvelder van weleer strijkt de plooien weer helemaal glad. We bejubelen dat initiatief en de harde woorden van vorig jaar worden op die wijze in het nodige perspectief geplaatst. Vurig hopen we in de huidige mentaliteit verder te kunnen spelen, wij zullen daar alles aan doen.
Volgende week voor de eerste maal dit seizoen op verplaatsing. Voor de eerste maal zonder onze gekende grasmat, zonder ons fanatieke thuispubliek. Zullen de Salecianen blijven staan? Zullen hun voeten ook volgende week spreken? 12 oktober te Vissenaken om 20u30, we zullen er zijn.
V.R.
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
