|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
Don Bosco
|
4 - 1 |
Ottenburg
|
|
|
| |
|
| |
(Klik hier voor de aanwezigheden) |
| |
Na de blamage van vorige week tegen het sterkere Duisburg hadden we wel iets recht te zetten voor onze supporters, die ook nu weer talrijk aanwezig waren.
Don Bosco begon met een zeer jong elftal aan de match. Dat we de betere waren hadden we al bij al snel door. De verdediging voetbalde verzorgt uit en Don Bosco legde het betere combinatiespel op de mat. Een tik gevolgt door een tak en dan weer een tik...tik-tak-tik-tak... De eerste kans kwam dan ook al vroeg in de wedstrijd, een overzichtbehoudende Jelger zag Benoit vrij staan aan de 2e paal, die met een volley recht op de keeper besloot. Iets veel later viel het doelpunt dan toch. Ivo met de klare blik en de perfecte voorzet op maat naar de vrijstaande Jelger, aannnemen en knallen. We stonden weeral eens op voorsprong, nu deze nog vasthouden. Ook keepers kunnen assist geven, dat bewees Wim in de match. Een verre, heel verre uitrap (tegen de wind in!!) belande over Jan en alleman, Robbe profiteerde en zorgde met een knal, die juist tussen paal en keeper paste, voor de verdiende 2-0. Ottenbrug probeerde wel en voetbalde op sommige momenten aardig mee. Maar door de te trage uitvoering en door onze secure verdediging werden deze aanvallen in de kiem gesmoord. Na eventjes een dood moment in de match vond Don Bosco dat je beter met een 3-0 de rust in kan gaan dan met een 2-0. Niet zeveren dacht Robbe en met een hard geplaatst schot tekende hij voor zijn 2e van de avond. Vincent dacht, liever met 4-0 de rust in gaan dan met 3-0. Benoit dacht daar weliswaar anders over en liep dom buitenspel.
De tweede helft dan maar
Weeral sterk begonnen al moeten onze schoten nog iets preciezer worden. Benoit, Jelger en Matthias schoten ver ver naast.
De 4-0 kwam er dan toch door een fout in de verdediging, Vincent als de kippen erbij en nu deed ie het zelf. Dit was voor Don Bosco het sein om de match rustig uit te spelen. We lieten de bal aan Ottenburg en probeerde via de counter nog een paar goaltjes te maken. Een ijverige Rudi op het middenveld wou wel maar ook hij kende geen succes. De nul houden is niet ons sterke punt dit seizoen en een ver afstandschot, gedragen door de wind, viel dan ook per ongeluk in de goal. 4-1.
Verder valt er niet veel meer op te merken. Buiten nog een lange dribbel van Luc, één man, twee man, drie man, vier man, de vijfde ging nog en de zesde was hij ook zoiezo voorbij gegaan indien hij beide schoenen nog aan had.
Al bij al een rustige avondje waarbij er nog lang werd nagepraat in de kantine. |
|
| |
|
|
|
|
|
|
