|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
| |
(Klik hier voor de aanwezigheden) |
| |
Don Bosco net erdoor
Guitigheid springt me te binnen wanneer ik men haren doorpluis speurend naar de capaciteit om deze wervelende vrijdagavond te beschrijven. Als een frivool getokkelde hersensnaar weerklonk het spektakelstuk aan de intellectuele bron van zovelen onder ons. De avond was wonderbaar met ups en downs en zoals steeds op het kunstgrasveld van de KUL kon ook nu de Sylvain mindombe-show niet ontbreken.
Rumoer, reuring en ook ophef nochtans in de Saleciaanse kleedkamer omstreeks 19u55. Slechts twee volbloeden aanwezig die de tijd vergleden met selfies, tutjes en diep indringende blikken. Ook de thuisploeg was al verwonderend komen piepen om zekerheid te verkrijgen van hun tegenstanders. Tegen 20u20 stond er dan uiteindelijk iets op het terrein dat op een ploeg moest trekken. Met 10 waren ze wanneer ze dapper de hulp van een elfde onbekende speler weigerden en besloten te strijden met de wapens ter beschikking.
-
Introvert en bescheiden waren onze twee aanwinsten. Technische grootmeesters die een man eenvoudig passeren konden maar iets te snel tegen de glazen wand van hun eigen fysieke kunnen aanliepen. Met wat lange afstandslopers rondom hen werden ze de Saleciaanse speer met als spits erop natuurlijk onze Sylvain.
Nog voor we onze speer in positie konden brengen, vatte we de wedstrijd aan met een valse noot. Eigenlijk twee valse noten om precies te zijn. Eerst wordt onze verdediging gepasseerd langs de rechterflank en trapt diezelfde aanvaller de bal tegenvoets langsheen onze doelwachter. Slechts enkele tellen later werd ook onze rechterflank opgerold en bleek Jelgers pols toch weer te slap om het leder te keren.
Tegen de muur met onze rug dus en even in de zone waar de klappen vielen. Maar het gaat niet over hoe hard je wordt geslagen, het gaat erover hoeveel slagen je kan incasseren en toch nog voorwaarts kan manoeuvreren, cause thats how winning is done! En dus werd de diepe doorsteekpass op de Mindombe-wijze in de netten getoverd waardoor de aansluitingstreffer een feit was. Meer nog! Wat later opnieuw een doorsteker die na een hobbelende controle Sylvain op de knien dwong. Vanuit zijn benarde positie kopte hij alsnog het leder voorbij de verdediger, klauterde hij weer tot in het land der lopende tweevoeters en besloot hij onorthodox de achterstand van het bord te vegen.
Achter de grimas en in een staat van ongeloof en ontreddering moest de thuisploeg pijnlijk concluderen dat ze de mindere was van 10 fanaten met het geluk aan hun zijde. Al maakte dat geluk sporadisch plaats voor pure kwaliteit. De vrije trap spat uiteen op de lat en moet daarna altijd door Robbe worden binnengekopt maar een te overige spits wou zijn hatrick iets te hard en de botsing tussen teamgenoten deed de bal over het lege doel klutsen. En dat alles vanop een slordige 80cm van de doellijn, begrijpen wie begrijpen kan. Ook een tweede vrije schop zag haast zijn glorie maar werd nog op het nippertje van de lijn gekeerd.
Tegen de gang van het spel in viel de goal ditmaal wederom in het bezoekende doel. Na het compleet naast de bal trappen van een vrijstaande aanvaller, kan een gevolgde goudzoeker zijn geluk niet op wanneer hij moederziel het onverwachte cadeau uitpakt. Weer op achterstand wanneer de rust valt maar met een tevreden gemoed. Met 10 man en een zeer atypische ploeg stonden we nog mee op het schavot en streden we volop voor wat we waard waren.
En ook na de rust gaf ons hart geen blijk van zwakte. We kregen de bordjes weer gelijk door een stifter van een van onze fluwelen gastspelers die gelost werd door de keeper en die Sylvain natuurlijk naar binnen werkte. Een donzig gevoel van het onverhoopte maakte zich meester van alles wat Saleciaanse lucht asemde. Maar onze numerieke achterstand begon te wegen en zeker op stilstaande fases moesten verdedigers het steeds tegen meerdere aanvallers opnemen. Dat recept staat garant voor problemen. Al waren het niet de verdedigers die hun functie nalieten wanneer de corner rechtstreeks de netten beroert. Een olympisch tegendoelpunt dat onze hoop op overwinning te niet doet.
Ook aan de overzijde wist de doelwachter soms van geen hout pijlen maken. De terugspeelbal wordt zorgeloos opgeraapt en de technische vrije schop die er op volgde maakte brandhout van alle verdedigers die zich hadden opgestapeld op de doellijn. 4-4 na een knotsgekke partij en nog 20 minuten op de klok om deze griezelfilm alsnog met een koning te bekronen. En ei zo na nam de jongste van Gelder die taak op zich met een magistraal afstandsschot dat nog net door de keeper uit de onderhoek werd gevist.
Bij de bezoekers waren de meeste bezinetanken leeggelopen en enkel de rasechte diesels vraten nog hun kilometers. Gelukkig konden we rekenen op enkele parmante reddingen van onze keeper die maakte dat ons fort standhield tegen de continue golfslag. Een complete vloedgolf overleefden we door een mix van eigen kunde en spirit maar ook door een overhaaste, en bij vlagen licht gestresseerde, tegenstrever.
-
Vaag zagen we doorheen de stomende stoom in de gezellige douches elkaars silhouet toen de fantasien hun loop gingen. Ik ving verhalen op over seizoensafsluitende welnessavonden, betaald met RES natuurlijk. Over steak en bj dagen en het bijhorend panoramisch materiaal. Over Franse, Hollandse, Belgische, professionele en ontspannende retirades. En toen we uiteindelijk goed gezeten waren in de spuye staken vooral de pizzas van het naburige toneelgezelschap onze ogen uit.
Eminente charmes spreiden we ten toon wanneer de chef himself komt presenteren wat hij voor onze halfgoden produceren wou. Twee thuisbiertjes en een blad-steen-schaar toernooi later kroont Woody zich tot heldhaftige, barmhartige Saleciaan wanneer hij het schaambrokje alsnog aan Vincent schenkt.
Raszuiver en puur was deze vrijdagavond eentje die we niet snel vergeten zullen. Ons zevende gelijkspel van dit seizoen waarmee we het record evenaren en dat tegen een sportieve en propere tegenstrever die zich van onze laattijdigheid niets aantrok. Groots was hun hart en met verve verdedigden ze hun vaandel. Als underdog wisten we een puntje mee te sprokkelen en dat alleen was al meer dan voldoende brandstof voor de gezellige topavond die volgde.
Uw verslaggever ter plaatse,
T.B.
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
