|
|
|
| |
|
| |
|
| |
(Klik hier voor de aanwezigheden) |
| |
Gadeloos Don Bosco
Brussel was deze vrijdag de lokatie waar de spelers van Don Bosco hun schouwspel zouden etaleren. Want een schouwspel was het, niet minder dan dat. Wie had deze overwinning durven dromen? We kennen de jeannekes als een ijzersterke ploeg met een thuisreputatie als een rots en een verplaatsing naar onze geliefde hoofdstad wordt dan ook elk seizoen als aartsmoeilijk en technisch hoogstaand beschouwd. Middenvelders die simpelweg hoogbegaafd voetbal spelen, verdedigers die sluitstukken van een veste blijken en spitsen die zelfs onze drieste fanatiekelingen niet afgestopt krijgen. De jeannekes boys hebben dit allemaal.
Daarnaast blijkt elke verplaatsing naar de concurrenti�le grootstad steeds een geografisch steekspel. Menig vaste waarde heeft zich al behoorlijk verslikt in het terugvinden van de terreinen. Ook deze vrijdag bleek het euvel nog alive and kicking. Zodanig dat we de wedstrijd met slechts 9 volbloeden en ��n ingehuurde speler moesten aanvatten.
De lucratieve opstelling werd daarenboven in de hand gewerkt door een dubbele blessure van Jelger en Matthias. De ��n geblesseerd aan de lies terwijl de ander net een verrekking in de rug te verwerken kreeg. Blessures die men slechts met beperkte posities kan oplopen me dunkt. Al het overige laat ik in het midden.
Er stonden enkele experimenten in de bezoekende ploeg bij het eerste fluitsignaal. Vooraan, moederziel alleen in de diepe spits, onze jongeling Ruben. Ondersteund door Robbe en Vincent centraal met Benny en galante invallende thuisspeler op de flanken. Achteraan moesten Jeroen en Steven met behulp van Waghi en Robin de zaak dichthouden. Ging het dan nog fout hadden we nog de flamboyante Van Gelder die het doelhout bewaken zou.
-
Ik zou over deze natte vrijdag kunnen uitwijden over parmant voetbal, over de suprematie van de bezoekers, over 80 minuten ��nrichtingsvoetbal, over combinaties, steekpasses, voorzetten, over het ontglippen van de buitenspelval en met de subtiele tik de goalie verschalken, over strepen van in, naast, op en buiten de zestien, over schoten paal-binnen, over tegenvoets gepakt worden, over secuur voetbal, overzicht en vermogen, over fysieke paraatheid, over waghi aan het kanon, over Himpense kopbalduels achteraan,... . De avond zat boordenvol geniaal beuzelarij die hem onsterfelijk maakte. Ik verkies echter de terugkeer naar de essentie en wens enkele stervelingen hier te onderstrepen.
Eerst en vooral het centrale duo. Jeroen Mertens en Steven De Weerdt dames en heren. U kent de eerste zeker. Van het bouwen van kasteelmuren tot het opzetten van aanvallen en indien nodig ze ook afmaken, ja, daar kent u de heer Mertens van. Ook vandaag bleef hij op dat niveau acteren, groots, machtig en frivool. Maar ook hij blijft menselijk, ook hij ademt dezelfde lucht en eet dezelfde spijzen. Ei zo na lag hij aan de basis van een tegengoal door een flater van een controle in de eigen zestien.
Dat probleem van onafgewerktheid ontbreekt bij de heer De Weerdt. Want Steven ademt inzicht, Steven nivelleert overzicht en destilleert de nodige conclusies uit menig voetbalsituatie. Hij was eenvoudigweg feilloos deze vrijdag. Uitmuntende passing, illuster positiespel, buitengewone communicatie met overzicht en die allesomvattende rust in zijn uitstraling. Steven was deze vrijdag als voetballer simpelweg compleet. Had dit te maken met ene Mevr. De Vocht of met het voortreffelijk samenspel tussen onze twee defensieve stieren? Wat het ook zijn mag, wat een match van deze heren, solliciterend naar de top, zoveel is duidelijk.
Maar centrale backs zijn waardeloos als ze omspeeld kunnen worden langsheen de flanken en koud gepakt met strakke voorzetten. Geen nood mijn vrienden, geen nood! Waghi zowaar! Peter Waegemans was nog eens van de partij en liet in Brussel zowaar zien wat kunde is. Hij hield het achteraan gewoon mee dicht en liet het nog simpel lijken ook. Boven al dit werd hij ook gespot in de vijandelijke zestien en durfde hij sporadisch uit te pakken met een goed gericht schot. Zochten ze bij de duivels nog een links-achter?
Als een diep gelovige ploeg, wat Don Bosco toch weldegelijk typeert, moeten we trouw blijven aan onze principes. Er is een man mijn vrienden, er is ��n man. Ik zou willen zeggen dat hij is opgestaan, maar nee. Een man zoals hij staat niet op, een man zoals hij staat. Hij staat, hij heeft altijd gestaan en hij zal altijd staan. Where he shall walk, we shall crawl. When we shall walk, he shall run and where we shall run, he shall fly. Hij degradeert de rest van de ploeg tot minderbegaafden door niet meer dan zichzelf te blijven.
Vrienden, bovenal bemin ��n god. En deze god heeft een naam, een kathedraal van een lichaam, een teddybeer van een hart en een gepimpte ride. Wim Van Gelder halleluja. Wim, wat jij uit de netten hield. Thibauting, ja het is een term, maar het voelt zo onvolkomen aan als we terugdenken aan de Van Gelderse saves. Hij dreef de thuisploeg tot wanhoop. Van dichtbij, van veraf, gekruld in de onder of bovenhoek, strakke streep naar de kruising, zelfs ��n maal in de kleine rechthoek, het maakte niet uit, Van Gelder stond pal. Hij hield, tegen al de bookkeepers in, de nul en bleef zijn bescheiden zelve.
Elke andere vrijdag was hij de man van de match geweest. Maar als er ergens diep in de spits een blonde kroeskop beslist om het leer tot vier maal toe voorbij de doelwachter te dreunen, nestelt die eer zich comfortabel op de schouder naast de stier. Zelfs de haan heeft maar tot drie maal toe gekraaid.
-
Onverhoopt en ongezien hoe we drie overduidelijke punten naar kessello mochten paraderen. In de verdediging van de thuisploeg, we mijmeren soms nog over blonde voetbaltalenten die in brussel rondwaden, met vreugd en opluchting konden we vaststellen dat deze meesters deze vrijdag niet naar evere waren afgezakt.
Volgende week blijven we dichter bij huis, met een verplaatsing naar Oud Heverlee. Sterke ploeg die we soms de baas kunnen, soms niet. Afwachten of Don Bosco kan bevestigen en niet zweven zal na tot dusver de mooiste voetbalavond van het seizoen.
Uw reporter ter plaatse, V.R.
|
|
| |
|
|
