|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
Don Bosco
|
3 - 1 |
Duisburg (Tervuren)
|
|
|
| |
|
| |
(Klik hier voor de aanwezigheden) |
| |
1ste speeldag
Na een genietbare zomer mochten we eindelijk onze schoentjes weer strak vastbinden, de beentjes weer volop laten werken en naar hartenlust genieten van een welverdiende vrijdagse voetbalpot.
Met net voldoende om een eventueel uitvallen te compenseren, brachten we een speels en verrassend elftal op de mat. Voor het eerst speelde Robbe centraal in de verdediging en we mochten nieuw bloed verwelkomen op de linkerflank, als invaller weliswaar.
Een opstelling die zocht naar mechanismen maar zeker niet verlegen zat naar mooi combinatievoetbal en plezier op het veld. De lessen van vorig seizoen zaten nog goed in het achterhoofd want achteraan zat de hele boel potdicht. Een uitgespeelde kans kregen de bezoekers in de eerste helft dan ook niet.
Niet dat het bij ons kansen regende maar we hebben nu eenmaal dat volbloed killertje vooraan in de linies staan. Een loepzuivere hatrick serveerde hij ons deze vrijdag. Ruben zijn voeten sierden als diamanten het vochtige gras en streelde tot drie maal toe in het eerste drie kwartier de bal vlot langs de keeper.
Of het nu op een steal van een verkeerde pass gebeurde, of met het hoofd op de enig mooie voorzet van de flank of ergens randje buitenspel, het maakte allemaal niet veel uit. Ruben, Robinho in combinatie met een bal ergens in de buurt van vijandelijk doel, het was een cocktail die garant stond voor succes.
Hij loodste ons zowaar naar een onverhoopte 3-0 voorsprong vlak voor de rust. En dat tegen een team gekend voor zijn kunde, trainingsschema's en mooi combinatievoetbal. Toegegeven, ze speelde op buitenspel en kregen daar soms meer, maar ook soms minder, voor dan dat ze verdiende. Maar aanspraak op een overwinning zat er nooit in. Wim zijn handen zaten dan ook vol van vertier als hij tijdens de rust enkele opwarmballen van londense Woody, die zowaar speciaal afzakte, mocht ontvangen.
Ook na de rust een gelijkaardig spelbeeld met iets meer Tervuurse accenten. De overhand bleef echter voor ons. Enkele loepzuivere kansen alleen voor de keeper werden niet afgewerkt en onze doelwachter moest zich éénmaal omdraaien voor een mooi gekaderd schot van een aanvaller die, tussen twee kuierende verdedigers door, besloot aan te leggen. Geen onrust of averij echter, de wedstrijd mooi op slot en volwassen uitgespeeld.
Een toffe streel van een voetbalavond die overliep van de juiste mentaliteit. Zo verdient Peter meer dan een gewone vermelding. Hoe hij vol eer zichzelf in het middenveld of verdediging plaatse en zijn spitsenplek voor de ploeg opgaf. Peter, voor ons blijf je de killer van weleer en dat ene magere seizoen zal snel vergeten zijn als je blijft spelen zoals je deze vrijdag etaleerde. Alleen al je aanwezigheid was een voorbeeld voor iedereen. Jawel de heer Baerts verzet een weekendje met de vrouw voor de ploeg. Een goddelijke mentaliteit, een schot in de roos en voor wat het waard is: de liefde is wederzijds.
V.R.
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
