|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
Betekom (Grashoppers)
|
0 - 0 |
Don Bosco
|
|
|
| |
|
| |
(Klik hier voor de aanwezigheden) |
| |
Don Bosco stagneertEen kleine duik in het verleden onthult dat het van voor 2007 geleden is dat er niet gescoord werd tijdens de 80 minuten op het veld. Meer nog, in de boekhouding op de site is er geen brilscore terug te vinden. Deze vrijdag zwegen de kanonnen en bleven de degens in de scheden. Er werd nochtans volop oorlog gevoerd.
Het was onze eerste ontmoeting met die van Betekom. Vriendelijk onthaald, ondanks onze laattijdige aanwezigheid wegens alweer mindere onderlinge communicatie, haast warm verwelkomd zou ik durven stellen. Geen slechte accommodatie en zelfs een uitstekende muzieksmaak bleek later uit de derde helft. Maar achter de propere facade gaat een monster schuil.
De match ging voor de salecianen goed van start. Enkele mooie voorzetten vanuit de rechterflank mochten opgemeten worden in het eerste kwartier. Peter vergeet de bal binnen te tikken en Ruben kopt net voorlangs. Schampschoten zo bleek toen Betekom hun kanon bovenhaalde. Op het middenveld wordt de bal rondgespeeld. Hoge druk maakte het voor onze spelers moeilijk een aanspeelpunt te vinden. Tot als Jelger zijn man omspeelt en genadeloos wordt weggemaaid met de bal al enkele meters verderop.
Geen alleenstaand wapenfeit moesten we jammerlijk vaststellen. Een elleboog tijdens de corner, een gestrekt been op heuphoogte tijdens een banale pas voor de zestien, een volledig doorgedreven sliding wanneer de bal al meters weg is. De commentaar op de speler, voor privacy redenen nummer 6 genoemd, bleef groeien. Hij had er oor noch intellect naar. Vuile fouten bleven elkaar opstapelen en het spel lag voordurend stil. Uiteindelijk verloor ook de meest rustige middenvelder van don bosco zijn geduld en de woorden 'moete gij rakken hebbe ofwa!' weerklinken over de grasmat. De toon was gezet.
Er kwam echter geen eind aan en tot de laatste minuut werden de middenvelders van Don Bosco neergehaald door de onverantwoorde onverlaat. Twee gekneusde en één gebroken teen, een ontsteking op de achillespees en een gekneusde heup is het gevolg. Drie weken out is het medisch verdict. Dat we te maken hadden met een infantiele debiel staat buiten kijf.
Moest hij dit ooit lezen. Bij Don Bosco gaat het plezier voor op de winst, wij komen samen op vrijdag om te genieten van een welverdiende don bosco voetbalavond. Daar horen bij ons geen gebroken lichaamsdelen of bezoeken bij de dokter van wacht op zaterdag bij. Het onthutst ons dat dit niet geldt voor alle 22 spelers op de grasmat. Wij verwachten van onze tegenstanders het nodige respect om te komen tot een aangename vrijdagavond. Zonder tegenbericht hopen wij dan ook dat u zal sieren in afwezigheid op 23-03-2012 tijdens de terugwedstrijd.
Werd er nog gevoetbald hoor ik menig man al vragen? Jawel, af en toe. Betekom versierde enkele mooie kansen in het begin van de tweede helft. Telkens goed gepakt door Wim of afgeblokt door de verdediging. Ook de corners aan beide zijden van het veld waren steeds levensgevaarlijk. Jelger, Ruben, allen kregen ze kansen als de bal in de zestien werd gezwierd. Het was uiteindelijk Peter die de grootste kans aan zich liet voorbijgaan. Hij had er maar zijn linker tegen te zetten en de nul was van het bord. Maar de trefzekere Peter is dit seizoen niet meer en hij wacht nog steeds op zijn eerste. Dat is na deze vrijdag niet anders.
Nog een opmerkelijk detail vanuit de derde helft. Er werden zowaar stukken taart uitgedeeld. Een fantastische traditie volgens ons en gesmuld hebben we. Laat het duidelijk zijn dat niet iedereen in de aarschot en omstreken zoekt naar blessures. De derde helft was gezellig. Niet in het minst door de enthousiaste rookmachine, de fenomenale muziekkeuze of de lekkere (niet te oude, hé Wim) taart.
We mogen de 4de nog eens OHL ontvangen, onze naaste buren.
Zoals altijd een aangename voetbalvrijdag.
Uw verslaggever.
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
