|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
Rekencentrum
|
2 - 3 |
Don Bosco
|
|
|
| |
|
| |
(Klik hier voor de aanwezigheden) |
| |
Een gespannen match, zoveel was duidelijk. Het begon al tijdens de week. Op woensdag zag het ernaaruit dat we met 4 man op het veld gingen staan. Waarop Marc onze inzet onderschat en zomaar voorstelt om de match af te lassen. Goed dat hij nog zo jong en naief is, anders hadden we zulk een flater niet door de vingers kunnen zien. Uiteindelijk lukt het ons toch een fantastische elf man op het veld te krijgen.
Door de ongewone samenstelling van de ploeg, opteerden we voor een nieuwe opstelling. Zowaar Don Bosco heeft deze vrijdag 3-5-2 gespeeld en nog gewonnen ook! Het was eerst wel wat zoeken naar de plekjes, mannetjes, looplijnen, maar een extra man in het middenveld maakte het verschil. Inderdaad, het hoeft niet met te veel woorden geaccentueerd maar het was wel duidelijk wie de katalysator van de ploeg was. Met prachtige looplijnen, mooie tikjes, subtiele verlengingen, heerlijke goal. U raadt het al, meneer Robert was alom aanwezig. Eerst brengt hij, met een heerlijke looplijn in de rug van de verdediging, zichzelf alleen voor de keeper (de naadloze assist die dit mogelijk maakte kwam alweer van de beresterke Mr. Van Beek). Die keeper had al knikkende knietjes doordat een aanstormende Vincent op zijn irissen gebrand stond. Maar als hij dan nog de fout maakt uit te komen, wordt hij droog uitgekapt en zet de (gedeelde) topscorer zijn actie feilloos om. Wederom een prachtig doelpunt en don bosco gaat leidend de kleedkamer in.
Niet veel later weer een aanval in elkaar geknutseld door de groten der aarde. Robbe speelt de bal naar vincent die o zo prachtig de zestien binnenloopt. Net als iedereen denkt: 'nu komt de controle, het uitkappen, het overzicht en de prachtige goal', zet vincent zijn ego opzij en verlengt hij de bal o zo vol gevoel naar de inlopende ruben. Ook hij aarzelt niet (want als je de bal nog moet gaan controleren op amper 1,23m van het doel, dan gaat hij er niet in. hè peter? ) en zet om. Ondertussen is het gewicht van de tegenpartij wel al toegenomen. Ze treffen gelukkig voor ons het doelhout tot twee maal toe. En het ijzersterke trio (de zogezegd maar halve Luc samen met Arne en Wim) houdt het vanachter goed dicht.
We komen zelfs op drie - nul. U herinnert zich nog haarfijn de eerste parel van een goal. Wel ook Ruben had dat gezien. Wat bleek nu, hij kon dat ook. Zij het met wat minder gevoel en finesse maar wel met hetzelfde resultaat. ctrl C, ctrl V. Och ja, wanneer het op de groten regent, druipt het op de kleinen.
Maar dan, maar dan. Wat enigzins verbloemd is in het verslag, was de toch wel hoge druk die we achteraan en op het middenveld te verduren kregen. En we bleven pompen maar konden de nul toch niet vrijwaren. Ad impossibile nemo tenetur, toch? Het bleef voorzetten regenen vanuit die rechterflank en eentje ervan bleek de goede. Wim had ons al enkele malen serieus rechtgehouden, samen met zijn doelhout, maar hier had hij geen verhaal meer tegen. Als iets later het tweede tegendoelpunt valt, kregen we het toch warm onder de voetjes. Maar ja, een schip op het strand is een baken in zee en schipbreuk leiden in het zicht van de haven zou een slechte opener van het nieuwe jaar geweest zijn. En we weten allemaal: vertrouw op Allah, maar bind eerst je kameel vast. Zo gedacht, zo gedaan. De laatste vijf minuten onberispelijk gespeeld en met 3-2 goedgemutst richting de afterparty in de carré! |
|
| |
|
|
|
|
|
|
