|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
| |
(Klik hier voor de aanwezigheden) |
| |
Don Bosco op burenvisite
Thor, een ploeg genoemd naar de dondergod himself, heeft het al jaren fameus lastig als wij op bezoek komen. Humeurswings, korte lontjes, en egoisme zijn maar al te vaak ingredienten waarin ze hun boontjes doppen. Wat niet minder dan een zonde is eigenlijk, want vele thuisspelers kunnen wel stevig ballen zoals ze dan zeggen bij de noorderburen. Wat hen ontbreekt is de kunst om dat talent te bundelen in een ploeg, in een totaalplaatje. Juist datgene is de Saleciaanse kunst. Of hoe deze vrijdag een relaas werd van een geheel dat veel meer is dan een som van zijn onderdelen.
Spelen om 20u00 voelt steeds ietwat onwennig en het imaginaire spelersoverschot dat zich etaleerde op de site smolt als sneeuw voor de zon. Net 11 volbloeden bij het eerste fluitsignaal dus, al zijn we dat de laatste tijd wel gewend. Oh ja, nog een akkefietje deze vrijdag, er ontbrak een zintuig. Dikke dauwdruppels, hangend in het ijle. Met een vleugje frisheid op het gelaat en een dromerige schemering in de achtergrond. Iets wat anderen mist noemen, ervaarden wij als elfenstof dat onze prinsenvoetjes vleugels gaf.
-
Al leek de thuisploeg het meest last te hebben van de weersomstandigheden. Na een tiental minuten spelplezier muist een simpele terugspeelbal onder de doelwachtersvoet door en nestelt zich doodleuk in de netten. De ploegen hielden elkaar tot dan perfect in evenwicht en echte, onmisbare doelkansen stonden nog niet in het notitieboekje. Het cadeautje werd dan ook in dank aangenomen.
Niet veel later kwam onze motor toch meer op toerental. We delfden wel vaak het onderspit en bijhorend balverlies op het middenveld maar achteraan hield een geexiteerd ion de gelederen recht. Als een vrolijk fruitvliegje dat na weken nog steeds de keuken doorkruist op zoek naar achtergelaten, fruitige heerlijkheden. Als een speekselverse kauwgom aan de onderzijde van je rechterschoen die bij elke stap je een fractie vertraagt, zo hamerde en regeerde hij in de achterste linies. Barry, Jonas, noem hem naar believen, het is zowaar haast een onmisbare pion geworden die zelf pienter opmerkte dat hij bij DB nog geen verliesmatch meemaakte. Toeval bestaat niet.
Maar iemand vermelden is per definitie velen vergeten. Zei ik reeds dat heer Dessaer doelwachter was deze vrijdag? En hoe! Een clean sheet de naam waardig. Prachtige sollicitatie volgens sommigen al wil hij dat zelf zo niet gezegd hebben. Het huppelend dotje dat zijn plaats innam de tweede helft kan minder mooie statistieken voorleggen. Al is het oneer om het enkel bij die vermelding te houden. Want naast zijn mistasten, bracht Dies enkele topreflexen op de mat. Of een penalty stoppen, wat zegt u daarvan? Voor velen een eer die ze slechts in hun dromen verzilveren, voor Dies na deze vrijdag eenvoudige realiteit. Of hoe omnipotenten zich tussen de stervelingen wagen.
In de tussentijd wisten ze vooraan optimaal gebruik te maken van het onzeker aftasten van de thuiskeeper en dikte de score steeds verder aan. 4 gingen in het mandje maar dat hadden er best wel enkele meer kunnen zijn. Een topprestatie die zich voornamelijk gevoed zag door het meesterwerk dat de middenvelders afleverden. Fysieke topprestatie om de gehele match op zulk een hoog niveau de meters te vreten en de nodige pre-assists te leveren.
-
U leest het, een teamwerk waarbij elke schakel zichzelf als onmisbaar beschouwen mag. Deze vrijdag brachten we het op de mat en de score is er dan ook naar. Heerlijk voelt dat steeds om achter het zwembad drie puntjes te sprokkelen. De thuisspelers zijn vaak in meerdere talen niet op hun mondje gevallen en geven zo een verdiende overwinning steeds wat meer smaak.
Volgende week opnieuw van dat maar dan met een net iets langer dotje.
Uw verslaggever ter plaatse,
T.B.
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
