|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
| |
(Klik hier voor de aanwezigheden) |
| |
Don Bosco likt de wondes
SVK op het menu deze vrijdag. Toch reeds enkele jaren staat dat gelijk aan bitsig en potig voetbal waar de uiteindelijke winnaar vaak van gedaante wisselt. We moesten harken om aan voldoende spelers te komen en wouden niet de echte jongelingen uit de stal halen gezien het grote potentieel van fysiek leed. Een terechte beslissing bleek het. Want na de blessures van Sylvain en Ruben vorig seizoen, gingen ook dit jaar de bezoekende spelers niet zo zeer naar de bal tegen het eind van de wedstrijd.
Gelukkig vonden we in ons sociaal netwerk voldoende parels die de saleciaanse oesterbank mochten verfraaien. En verfraaien deden ze, wees maar zeker. Den bary centraal, dit jaar met een buikje maar he, dat nemen we er met de glimlach bij. De ontwapenende Simon op de rechterback met zijn rastas in de wind en zijn voeten op de grond, de onwennige Stefaan met gratis coach aan de zijlijn en de routine Dries die de verdediging vervolledigde. Een knap gezelschap, dat mag gezegd.
-
Aanvangen deden we nog in stijl. De match ging goed op en neer en beiden teams namen bij gelegenheid het voortouw. Onze peter stond in de goal en deed dat daar prima. De kindjes slim opgelost en zo de ploeg een flinke stap vooruit helpen, toch een prachtexemplaar die Baerts. Dat hij er dan losjes nog wat topsaves bijgooit op zo een doordeweekse vrijdagavond, dat krijgen we er simpelweg gratis bij. Ja, voor de vrouwelijke lezers, het betreft toch wel een totaalplaatje die jongen.
Tot tweemaal toe gaat don bosco en zijn stier aan de haal met wat men gelukstreffers mag noemen. Onze eerste van de avond is eigenlijk een domweg mistasten van de bezoekende doelwachter en de tweede is vooral een akefietje voor de goal dat zich laat kenmerken door toeval eerder dan door vernuft. Al blijft het de laatste weken een zekerheid dat de combinatie van de Van Beekse voeten, een voetbal en de zestien garant staat voor een beslissende laatste pass of een vakkundig doelpunt. Ook weer vandaag kwamen beide taferelen bij op zijn palmares. Wie doet die jongen wat in de aanloop naar de gouden schoen? Eventueel dat huppelend krulstaartzwijntje op het middenveld? Al zwegen zijn voeten deze week, zijn aanwezigheid op en naast het veld geven blijk van de juiste ingesteldheid. Warempel, ik kon hem zelfs in de douche terugvinden deze vrijdag! Snel op beeld vastleggen dus.
Zoals zo vaak was SVK ook niet te onderschatten. Hun aansluitingstreffer lag er al vrij vroeg in waardoor de druk nooit weg was. En zulke combinaties uiten zich bij de bezoekers steeds in kleine of minder kleine overtredingen en teleurstellend, triestig voetbal.
Al begon de tweede helft wel met enkele mooie treffers. De hoekschop schiet door en Robert twijfelt niet, los op de slof. Dat is dus negen op de tien een zekerheid voor het zoeken van een nieuwe matchbal gezien slechts weinigen graag de bossen afspeuren naar een hoogvlieger, en een op de tien een uniek en sprankelend werelddoelpunt. Jazeker, die van deze vrijdag hoort bij die laatsten. Het ongeloof was dermate groot dat de viering zowaar beperkt bleef. Ook nu sloot SVK vrij snel aan met een uitgekiemde pass en dito afwerking. Terug de spanning aanwezig dus.
Het signaal waarop de bezoekende flankspeler het nodig vond om zijn ellenbogen eens goed boven te halen. Eerst op de schouders van onze doelpuntenmaker, er was niet eens een bal te bespeuren. Dus ging Vincent centraal op het middenveld postvatten om de onverlaat aan de wat malsere Benoit te gunnen. Maar niet veel later vond diezelfde noodlotzaaier het nodig om Arnes neus wat bij te werken in wat voor hem als een fair duel vlotjes door de beugel moest kunnen. Rood is het bloed, dat valt op de grond en even ben ik verloren, schreef onze messias Marco ooit. Het was deze vrijdag niet anders.
Roepend, slidend en tierend hield Arne het nog even vol maar na enkele minuten werd duidelijk dat de ziekenboeg zijn deel was voor de avond. Vermelde ik reeds dat ook Dies er was afgegaan na een doorgedraaide stamp op het onderbeen? Neen, de pret was er voor de neutrale supporter af. Het spel lag om de paar minuten stil door een fout en aan combineren kwamen we niet meer. Vuil trek en duwspel maakte acties onmogelijk en we verzochten frans dan ook om het zaakje niet langer te rekken dan nodig.
-
Jammer dat de smet van agressie de cocktail van de avond wansmaak moet geven. Ook jammer dat het steeds tegen SVK zo geschied. Want het is een ploeg die ook leuk voetbal kan brengen en een goede barometer van ons eigen niveau. Laat ons hopen dat ze in de toekomst de mantel der agressie in de kast laten hangen zodanig dat we niet moeten treuren om de spelers die thuisblijven ter bescherming van lijf en lede.
Al bij al dus twee gezichten zo aan de start van het weekend. Maar met drie puntjes in de zak en dus een bescheiden zes op zes, tovert het frisse gerstennat toch weer een glimlach op ons ontspannen gelaat. Wat douchefotos en billenkletsers later, blijkt dat we de komende weken wel wat harder zullen mogen krabben om aan elf te komen. Vele vakanties, lukrake tripjes, zaalvoetbalmatchen en consoorten maken dat vaste waardes verstek moeten geven voor wat komen gaat. Aan zij die enigszins kunnen: devotie graag! Dus schud af dat juk, laat gaan dat leed! Leg vrouwlief het zwijgen op en geniet mee met ons, samen op het gras, speurend naar het leer!
Uw verslaggever ter plaatse.
B.T.
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
