|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
Don Bosco
|
5 - 0 |
VK Wijgmaal (Linden)
|
|
|
| |
|
| |
(Klik hier voor de aanwezigheden) |
| |
Don Bosco ondermijnt
Groot was onze verbazing toen we omstreeks tien na acht het bruineveld betraden en een voltallige tegenstander aantroffen, uitgerust in tenue en reeds volledig opgewarmd. Gelukkig waren ook wij voorzien op een gezellig treffen. Met Gerard en Thomas hadden we twee gekende invallers die een kwaliteitsinjectie betekenden zodanig dat enkel het euvel van Wims afwezigheid nog moest opgelost worden. Een taakje dat Jeroen en Woody op zich namen en niet zonder succes. Beiden speelden een blanco blad bij elkaar.
-
Al vroeg in de match reigden we mooie kansen aaneen. Aanvalsgolven langs de flanken brachten ballen soliciterend naar de assist voor doel. Eerst werden ze nog onzeker gedevieerd maar na enige tijd wisten we de voorsprong toch te etaleren. Gerard verzorgde de zoveelste versnelling langs de linkerzijde en bracht de bal onmisbaar voor doel.
Wat volgde was een resem van oppertuniteiten. Gerard die een man of vier passeert, waaronder de keeper, maar toch besluit de bal hoog en hard naast te poederen. Stijn die op een mooie aflegger zijn bal langs de verkeerde zijde van de paal ziet scheren. Benoit die profiteert van de gemaakte ruimte op de flank en zijn algekende krul bovenhaalt, een streep waar zelfs Robben van staat te kijken maar toch net langsheen het doelhout naast verdwijnt.
Het spelbeeld was de gehele match dezelfde en uiteindelijk werd de score dan toch verder aangedikt. Een actie aan de rand van de zestien bracht Thomas in de perfecte positie en zijn bal ging onpakbaar paal binnen. Wat later verzorgde Peter het schouwspel aan de andere zijde en nam zijn verfborstel boven. Het leer vroeg slechts een minimale deviatie en verdween in de netten. Nog wat later verwende het lucratief spitsenduo elkaar op de helft van de bezoekers. Peter had keuze te over maar voelde voldoende zelfvertrouwen om eigenhandig de voorsprong nog uit te diepen. Hij kleurde zo een van zijn beste matchen in lange tijd.
Kers op de taart was deze week toch van ons fysiek wonder, Benoit Balls. Ik brand, ik smacht en ik smeek naar zijn talent, zijn kunde. Hoe hij de bal beroerde, als een liefdespijl dwars doorheen het hart. Zijn goals was weergaloos en simpelweg onvermijdelijk. Snijdend naar de binnenzijde van de zestien hoeft hij slechts zijn vernuft boven te halen om de bal in het zijnet te plaatsen.
-
Vijf treffers plaatsten deze vrijdag een forfaitscore op het bord en dat doet deugd na onze sportieve en extra-sportieve wanprestatie van vorige week. Met nog een 7-tal matchen te gaan voor het seizoenseinde komt de mogelijkheid tot de opmaak van een balans zachtjes in de buurt. Een slechte start in combinatie met een sterke remonte maken dat we in de komende matchen het seizoen nog kleur kunnen geven. Indien de machine blijft draaien kan er nog veel moois geproduceerd worden.
Een laatste woordje voor de neutrale man deze week. Baerts en Steven namen deze verantwoordelijkheid op zich en met verve. Heerlijk hoe de standvastigheid van de ref de wedstrijd in de juiste banen leidde.
Uw verslaggever,
V.R.
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
