|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
KVC Haacht
|
0 - 3 |
Don Bosco
|
|
|
| |
|
| |
(Klik hier voor de aanwezigheden) |
| |
Don Bosco ovuleert
Aan een zijden draadje hing het deze vrijdag maar prachtig managerwerk van onze kalenderverantwoordelijke maakte dat we op een volledig nieuwe lokatie alsnog onze veters mochten binden. Sportschuur den dyck was voor de eerste maal ons decor voor het schouwspel dat zich zou voltrekken.
Want een schouwspel was het. Al tijdens de opwarming kreeg de vaste waarde Cuyvers last van een acute aanstelleralitis-aanval. Vol goede moed vatte hij de match alsnog aan maar al gauw werd de aanstelleralitis hem te veel en drong een vervanging zich op. Gelukkig werd de bank gezellig warm gehouden en kon het verlies aan tallent enigzins worden opgevangen.
Kleedkamer zo klein als een schaakbord, doucheruimte waarbij in licht opgewonde status de volledige breedte kan overbrugd worden door twee overeenstaande salecianen. U hoeft geen verdere details, huiselijke sfeer verzekerd.
-
Op het veld kabbelde het evenzeer. Echt veel combinaties konden we niet op de mat leggen maar als er dan toch gecombineerd werd, waren we vlijmscherp en doeltreffend. Uiteindelijk is het een rush van onze centrale back die verzilverd wordt met een strakke steekbal in de loop van onze gelegenheidsspits. Ervoor had die andere spitsbroeder al naast besloten, de keeper gedribbeld, verdedigers weggespeeld, vriend en vijand doen verstommen maar scoren bleek toch aartsmoeilijk. Verrassend gezien de weergaloze cijfers die onze Van Beek kan voorleggen. Wij volbloeden weten wel beter, stilte voor de storm, dat belooft voor volgende week.
Jelger heeft het zo niet voor al de tralala en verkoos de korte weg, doorheen het centrum en langs de keeper in de netten. Voorsprong verzekerd dus en met een vooralsnog werkloze doelwachter konden we zeer gerust de pauze induiken.
De tweede helft bracht ons hetzelfde spelbeeld. Ook nu lagen strakke steekpassen aan de basis van de doelpunten. Het binnentikken is eigenlijk de vermelding onwaardig, het waren de assisten die kleur gaven aan het geheel. Vanachter werden de sofas bovengehaald, sigarenrook dwarrelde over het veld en verhalen over vervlogen tijden kruidden de saleciaanse achterhoede.
Een niet te onderschatten rol was weggelegd voor onze Steven die achteraan post nam alsof het niets was, alsof hij er elke week het mooie weer maakt. Samen met Jeroen kuivelden ze over het groene gras, balletjes verdelen en rondstrooien daar waar nodig. Zo vrolijk dat we haast zouden vergeten wat een meesterwerk Arne en Wouter aan het neerzetten waren. Neen, daar vanachter zat het snor deze vrijdag.
Al het gezapige samenzijn maakte dat nog enkele zuivere kansen werden gemist, zonder erg weleenswaar. 3 in het mandje en de overwinning was een feit.
-
Vijf doelpunten in twee matchen, je kan stellen dat onze trein eindelijk op de sporen staat. We hebben de punten dan ook nodig om definitief uit de gevarenzone te geraken en aan onze reputatie te bouwen. Te vaak hebben we in het zand gebeten dit seizoen, gevochten, gestreden en verloren. Het moment is daar om er verandering in te brengen en daar zijn we goed mee bezig. Volgende week herhalen dat tafereel en we mogen een positief doelsaldo verwelkomen.
Uw reporter ter plaatse,
V.R.
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
