|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
| |
(Klik hier voor de aanwezigheden) |
| |
Chassez le naturel, il revient au galop
Een avond vol verrassingen, onverwachte plotwendingen, vrolijke spitsvondigheden en overdreven krankzinnigheid. Al jaren spelen we tegen Thor, een tegenstander vol potentieel en vernuft, technische hoogstandjes en dodelijke efficientie. Zo kennen we ze, zo hebben we ze gevreesd maar evenmin hebben we ze zo al overwonnen. Dit jaar is Thor echter niet meer wat het geweest is.
Het begon eigenlijk al bij de opwarming. Enkele enthousiastelingen van de bezoekende ploeg waren al gretig aan het opwarmen op het grasgroene kunstgrasveld toen de thuiskeeper het nodig vond ons eigenhandig naar het andere doel te verwijzen om ons daarna wat te gaan uitdagen hem al vurend te passeren. Een trieste vertoning van wat later een nog triestiger figuur bleek te zijn.
Onze ploeg stroomde zelf ook maar mondjesmaat binnen. Vol overmoed pochten we nog over onze vroegtijdige aanwezigheid tegen de neutrale man maar stiekem hoorden we een zucht van verlossing dat er bij aanvang van de match een volledig bezoekend elftal op de mat stond te pronken.
-
Aanvatten in een derby tegen zulk een technische tegenstander is geen cadeau. We hadden het dan ook heel (allee ja, niet echt de volle 90 minuten) de wedstrijd moeilijk om het overwicht naar ons toe te trekken. Het noodlot sloeg al spoedig toe, een strak gekrulde vrije trap over de muur vindt genadeloos zijn weg naar onze netten en de achterstand is een feit. Maar dat is een katje waar onze huidige topscoorder wel raad mee weet. Hij poedert zijn vijfde van het seizoen voorbij de hoogmoedige keeper en hangt de bordjes weer gelijk.
Met de rust in zicht bleef de gelijkstand prijken en de bezoekende bank stroomde zacht maar zeker vol met allerlei saleciaanse bril, wat het samenstellen van de ploeg voor de tweede helft enigzins herleidde tot een chaotische compositie. Gelukkig konden we teren op de ervaring en klasse van een topcomponist die luistert naar de naam Double B. Zoals alles bij Benoit Boon komen ook zijn goals in tweevoud. Door telkens op de juiste plek te staan, verzekerde hij de hernieuwde voorsprong voor de bezoekers.
En zo kabbelde de wedstrijd verder bij een 2-3 voorsprong voor de lichte blauwbloezen toen het fatum toesloeg. Thor kreeg een vrije trap toegekend op 28m van het doel, die na door niemand beroerd te worden zich nestelde in de netten. De scheidsrechter had dit echter anders gezien en floot een buitenspelfout wat voor enkele heethoofden bij de thuisploeg de emmer liet overlopen.
Wat daarna geschiedde tart mijn verbeelding en valt met woorden slechts ter nauwernood te beschrijven. De thuisspelers vonden het nodig om met 5 het veld te verlaten en de match te staken omdat ze het oneens waren met de neutrale man. Verraad en laffe laagmoed die in geen enkele taal der mensen goed te keuren of zelfs maar te accepteren valt. Een lage daad van lafhartigheid die zelfs een kind van 10 niet meer maken zal.
Maar het kwaad was geschied en de verbijstering compleet. Gelukkig weet don bosco van welk hout pijlen maken en is er in ons saleciaans hart meer dan plaats genoeg voor onze naber. Onze bank schoot dan ook te hulp en vervolledigde de thuisploeg tot een lappendeken van 10 man. Zij die denken dat Thor zich daarna naar de slachtbank liet begeleiden heeft het grondig mis.
Een vlijmscherpe aanval van de ingevallen spitsenbroeders sneed door het hart van onze defensie. De voltallige verdediging werd op een hoopje gelopen, voorbijgedribbeld, ter plaatse gelaten, met verstomming geslagen en dat allemaal door vier vrije voeten. Heerlijk was de actie, het overzicht en de dodelijke efficientie van heren Robert en Himpens die Thor alsnog op gelijke hoogte brachten.
Dit was zelfs niet het einde. Met de hernieuwe krachten ging Thor nog voor een afsluitend offensief om de jacht op de driepunter weer open te gooien. Haast met succes maar het ontbrekend samenspel tussen het cuerpo en de prothesen liet het schouwspel eindigen op een gelijkspel.
-
Uiteindelijk overheerste de sfeer van ongeloof en medelijden met de 6 fantastische heren die een avondje voetbal en plezier niet wouden opgeven voor kinderlijk gedrag. Wanneer later die avond geheime groepen worden gevuld met licht erotisch materiaal, gesprekken worden gehouden over teambuilding avonden of weekends en we samen met Ivo mijmeren over de geschiedenis van onze topploeg weten we weer dat we goud in onze handen hebben, dat Don Bosco gefundeerd is op vriendschap en samenhorigheid en onze vrijdagavonden kruidt met plezier en vertier, moppentapperij en een vleugje liefde.
V.R.
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
