1
2
 
D
A
 
 
A
A
 
 
 
 
 
S
S
 
 
 
 
 
S
S
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
T
T
 
 
 
 
 
S
S
 
 
1
 
 
A
A
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
A
A
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
S
S
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
A
A
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
S
S
 
2
 
 
 
S
S
 
 
1
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
S
D
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
A
A
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Wedstrijddag
Kunstgras
Doorgegaan
12 sep 2014
Nee
Ja
 
Thuis
Bezoekers
 
Don Bosco
2 - 3
Gercey
 
 
Wedstrijdverslag
  (Klik hier voor de aanwezigheden)
  il va y avoir du vilain

Deze vrijdag ging ik naar de voetbalarena. U weet weet wel, met die velden in het groen met mannen vol stamina. Wat ik daar zag heeft mij blij gemaakt, nee echt, wat ik daar zag heeft mij diep geraakt.

Gercey, onze gezapige en steeds steilorige noorderburen, zorgde ook vrijdag voor een derbey van jewelste. Al lieten ze hun ontastbaar imago thuis door met slechts 9 man de o zo beperkte verplaatsing naar het bruineveld te maken. Zoden aan de dijk dus en twee veteranen minder bij de thuisploeg wanneer Waghi en Peter hun hart kenbaar maken en zich aanbieden in het vijandige shirt. Eieren voor hun geld, bleek later.

-

De Saleciaanse gelederen gerangschikt en de match kon met een haast de vermelding onwaardige vertraging van start gaan. Ook deze week onder leiding van heer Haex, heer en meester binnen maar ook ver buiten de grenzen van ons frivool thuisdorp Kessel-lo. Snel werd duidelijk dat we onze start niet gemist hadden. Daar waar vorige week de bal maar moeilijk zijn weg vond tussen de vlijtige don-bosco-pionnen, werd deze week uitgepakt met prachtig en zelfzeker combinatievoetbal. Daar waar vorige week de kritikasters vlijtig neerpenden hoe de thuisploeg geen kansen versieren wist, ontpopte de saleciaanse armada zich deze week als een heuze targetmachine die wist van welk hout pijlen maken.

Maar zo groots als we waren, de Achilles nabij, hadden wij ook onze niet miskenbare zwakte. Onze verscholen hiel die de kwetsbaarheid van het geheel pijnlijk blootleggen zou. Ons miniscuul barstje in het harnas die onze impermeabiliteit vernietigen zal. Zij die denken dit te zoeken in de afwezigheid van het meest betrouwbare sluitstuk van elke veste, met name meester Wim Van Gelder, mogen zich schamen omtrent hun onkunde. Want de vervangers stonden deze vrijdag op, ze sierden de netten, ze straalden en schitterden in het aanzicht van het onheil. Neen, deze vrijdag bevond onze zwakte zich vooraan, diep in het hart van de offensieve gelederen. Het punt van de speer, de flank van het zwaard, de kern van de mast. Ze bleken niet volwassen genoeg in het aanschijn van de glorie.

We weten allemaal waar de prijzen worden uitgedeeld, waar de waren gewogen en gewikt worden, waar het oordeel wordt geveld. Het is in de aanschijn van de groten dat jongens en mannen worden gescheiden. En in diezelfde aanschijn werd er deze week gefaald. Ja, de passing was goed. Ja, de acties werden ook mee door hem opgezet. Ja, de controle was aanvaardbaar en ja, er was goede wil. Maar geen jury, geen rechtvaardige rechter, geen rechtsgeschapen voetballiefhebber kan zijn vingers ver genoeg spreiden om dit erdoor te zien. Het gebrek aan afwerkend vermogen werd pijnlijk zichtbaar wanneer er tot twee maal toe na een controle in de kleine rechthoek alsnog op de keeper of pijnlijk naast werd besloten. Met het aangezicht diep naar beneden kwam het besef dat zulk niveau een basisplaats onwaardig is. De duffelse vlaggen halfstok en de gemoedsrust ver te zoeken.

Want de zwembadschotters profiteerden optimaal van het gemiste doelgevaar en wisten telkens vlak na de cruciale uitschuiver zorgvuldig tegen te prikken en zo de thuisploeg weer op achtervolgen aan te wijzen. Ze waren efficient. Slechts een autist kan zich meer dan een handvol kansen voor de bezoekers herrinneren.

-

Desondanks de grote inzet en de saleciaanse moed, zat het ombuigen van de achterstand er niet meer in. De pessimist onder ons onthoudt zich een vreselijk tafereel maar de optimist kon deze vrijdag zijn glimlach niet onder stoelen of banken steken. Want de ploeg draaide, de combinaties waren er. Het mooiste voorbeeld hiervan zijn zonder twijfel de twee pure en raszuivere goals die Stijn Robben deze week achter zijn naam ziet verschijnen. Mooie combinaties waren het, een sluwe assist en een heerlijke voet tot voet combinatie leidden tot zijn beide treffers. Telkens schalde zijn linker over de terreinen als een nieuw geborden veulen op de grashei. Zijn snelheid en precisie, ja hoor, een groots man en potentieel, een wapen dat ons kenmerken zal dit seizoen. Onthou mijn woorden goed.

Volgende week treft ons Duisburg en met een lange lijst afwezigen wordt het reeds vroeg in het seizoen puzzelen voor de 22 veters samen te brengen. Een verwittigd man is er meerdere waard en vult bijgevolg spoedig zijn aanwezigheid in.