|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
| |
(Klik hier voor de aanwezigheden) |
| |
Don Bosco slaat toeGroot was de verbazing toen er een voltallige ploeg tegenover ons elftal verscheen. Jawel, de KUL is back en dit jaar met elf zowaar. Enkele merkwaardigheden in de salesiaanse opstelling van deze vrijdag. Zo speelde Jelger, voor het eerst sinds lang, weer een match tussen de palen. Waardoor de jongste Van Gelder op het rechter middenveld stond te pronken. Voor de rest stond het basiselftal met de gekende waarden klaar bij het fluitsignaal.
De eerste helft liet zich kenmerken door balvast passenspel op het middenveld. In combinatie met af en toe terugleggen op de verdediging en een schuwe voorzet. Don Bosco had duidelijk de overhand en tot aan de zestien waren we ook de overheersende ploeg. Enkel die laatste bal weigerde keer op keer om aan te komen. Aan de overzijde was Jelger zich eindeloos aan het vervelen. Zodanig dat de opvliegende kant van onze reservedoelman bovenkwam. tirades bij elke bal die hij mocht oprapen, konden niet uitblijven. Toch opmerkelijk was de prestatie van die jongste Van Gelder. Ik zal maar stellen dat het middenveld hem niet beviel. Zijn vervanging na een dik kwartier was dan ook een logisch gevolg, 'dat luwt' zei de reiger en hij stond achter een riet.
De brilscore sierde toen Frans een punt achter de eerste helft plaatste. Vers bloed voor de tweede helft aan te vangen. De oudste Van Gelder ging proberen het imago van de familie enigszins nog wat hoger in het vaandel te plaatsen. Hij is de enige salesiaan in het elftal die abraham gezien heeft en waar abraham zijn mosterd haalt is voor ivo al lang geen geheim meer. Don Bosco ontplooide zich in die tweede helft en liet al gauw geen twijfel meer bestaan. Na veel stations in het middenveld ligt een mooie 1 - 2 aan de basis van de eerste goal. Vincent plaatst de bal net in de zestien langs de keeper. Eindelijk de nul van het bord en de bevrijding. Als door een adder gebeten, vloog Don Bosco over het veld. Don Bosco kreeg veel meer armslag en Ruben haalde de acherlijn. Een strakke voorzet werd door de goed gevolgde Vincent in één tijd afgewerkt.
2 -0 en nog steeds had Jelger niets te doen. De KUL werd aangewezen om te spelen om des keizers baard. En eren wie ere toekomt, dat lukte hen nog aardig. Ze werden niet totaal weggetikt. Ondanks dat 3 goals een minimum is. Te lang heeft Don Bosco getaffeld voor de zestien van de bezoekers. Niemand durfde afmaken en men verkoos de laatste (niet aankomende) pass boven een trefzeker doelpunt. Een handsbal in de zestien maakte het wat makkelijker voor Don Bosco. De bal op de stip met Arne erachter. Dan is alles mogelijk weten wij uit ervaring. Hij kiest voor vol risico en trapt rechtdoor binnen. 3-0 met nog een vol kwartier speeltijd.
Door een fysiek net iets minder sterke dag voelde Boon zich genoodzaakt het middenveld te verlaten ondanks een stevige en goede partij. De gretige Jeroen neemt zijn plaats in. Deze speelde op zich geen slechte match, zeer balvast en overtuigend nam hij de rechtflank voor zijn rekening. Zijn acties, passes en ingrepen waren ijzersterk, vlijmscherp en doelgericht. Maar zoals dat meestal gaat bij vedettes werd er steeds voor eigen misplaatste glorie gekozen en bleven de Don Bosco doelpunten uit. Tien kiekens en een haan, dat werkt enkel met voldoende materniteit. U weet wat te doen Mr. Mertens.
Jelger pronkte mooi met zijn nul op het bord maar voelde zich toch behoorlijk genomen als in de laatste minuut een voorzet genadeloos binnen getrapt wordt vanaf amper enkele meters voor het doel. Het te bekende gevoel beklijfde onze doelman en met een kleine traan maar met een zee aan genot kon hij handjes beginnen schudden, Rudy vond dat het genoeg was.
Volgende week rekencentrum, een ploeg waar we nooit twee keer achter elkaar van winnen. Doorbreken die ban.
Uw verslaggever.
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
