|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
| |
(Klik hier voor de aanwezigheden) |
| |
Een mooie vrijdagavond te Kessel-lo. Tijdens de lange wandeling van parking naar kleedkamer werden er al plannen bedacht hoe we het deze avond zouden aanpakken. Wie speelt er vanachter? Wie neemt zijn verantwoordelijkheid in de spits?...
Der Start...
Voorzitter-scheidsrechter Frans nam het voortouw, dit geniale brein, onze Führer "Franz", weldra coach van onze Rode Duivels, schoof Matthias "Franz Beckenbauer" Ceusters een rij naar achtere. Onze trouwe gast Wouter "Woody Woodpecker" D'herde vatte post als een geoliede snelle spits. En het loonde!! Loss gets!! Snelle vlotte combinaties, wat niet evident was op deze niet-biljartvlakke tapijt, kwamen boven. Peter "Crouch" Baerts werd eens vakkundig het straatje ingestuurd. Gezwind ging hij zijn mannetje voorbij maar jammer voorhem overschreed de bal de zijlijn langs de verkeerde kant van de paal. Daarna volgde een moeilijke 14-18 minuten waarbij de oranje-kleurige tapetten, met hun gekende sturm und drang onze Wim wilden overmeesteren. Dramatic in der box! Het blijft ons verbazen hoe deze jonge knaap, met een strijdend hart, zijn netten verdedigt. In de 32min was het toch raak voor DB. De mooiste assist van het seizoen kwam op naam van Peter. Niet één, niet twee, maar drie ballen zorgden hiervoor. De grootste van de drie kwam in de loop van Ruben, die hard uithaalde met zijn linker. Tor!!!! Eins zu null. Los gehen!!!!! Kermend, kreunend van de pijn lag hij daar, onze Pieter.Aber Pieter ist wieder auf dem Fußballplatz!!
Zoals zo vaak dit seizoen kunnen we onze voorsprong niet behouden. Tussen de 40e en de 45e min was het weer zover. Luc "unlucky" Colson was verblind door de mooie roze hemel boven het C-veld en schatte de botsende bal totaal verkeerd in: 1-1!
Zij die dachten dat Luc gedurende zijn 4 weken afwezigheid intensief getraind had, kwam bedrogen uit.
De 2e helft stelde jammer genoeg niets voor. Mooi voetbal werd er niet gebracht. Enkele kansjes langs bij kanten maar zonder succes. Jelger en Matthias hielpen dan maar een handje. Beide gingen ze voor de bal maar beide hadden ze schrik om hun (dans)voetjes pijn te doen. De spits nam het geschenk met grote roze strik in dank aan : 1-2
DB wilde nog wel maar het zat er gewoon niet in. Hier en daar nog een wanhoopsdaad aber kein Glück.
Hopen dat maar op zaterdag en dat we weer de beker mee naar huis mogen nemen.
Uw reporter BB
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
