|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
| |
(Klik hier voor de aanwezigheden) |
| |
we waren weer overal. Niet alleen waren 13 van de 22 spelers donboscorianen, ook 7 van de 8 goals waren door ons toedoen.
Van in den beginne was duidelijk dat don bosco een overwinning zou behalen. Het vloeide niet echt bij de tegenstand en ze speelde niet georganiseerd. Don bosco plaatste een mooi combinatiespel daartegenover, offensief gekruid dan nog wel. Lang hadden we niet nodig, Ruben op de rechterflank tik tak boem, 1-0 mijn heren.
Het tempo ging wat uit de match en don bosco controleerde rustig. Een kansje hier een kansje daar, niets merkwaarigs. Maar dan besloot Robbe dat zijn tijd gekomen was. De bal in onze zestien, we hadden moeite met weg te werken en dus kreeg de tegenstand een schietkans. Wim staat keurig te wachten in de juiste hoek en knielt om de bal te klemmen. Dit was niet op ijverige Robbe gerekend die de bal vlotjes langs Wim binnentikte. Een mooie owngoal. 1-1.
Echt ongerust waren we niet, we hadden de wedstrijd te hard onder controle en dat we gingen winnen stond al als een paal boven water. Het hoge balbezit zorgde al snel voor kansen. Het enige wat Gercey hier tegenover kon plaatsen was de buitenspelval. Die werkte de eerste twee keer maar daarna hadden we dat spelletje al lang door. De goalen kwamen in overvloed, telkens op dezelfde manier. Een bal achter de rug van de verdediging en een snelle spits. Ruben kreeg de pas van Vincent aangesneden en twijfelde niet. Even later diezelfde Ruben die een één twee met vincent speelt, deze laatste mooi naast de paal in de netten.
Ergens daartussen had onze kersverse vader Peter ook al de netten kunnen strelen. We wisten dat we peter in de bloemetjes moesten zetten, een klein onderonsje in de kleedkamer had hiervoor gezorgd :p. Kansen met overvloed voor onze Peter, de tweede was raak, mooie bal van Matthias en binnentikken. Kleine Wouter zal fier geweest zijn.
Ook Ivo zag zijn kans mooi. De aanvaller in de zestien moest er aan geloven, hoppa en beentjes weg. Een terechtje penalty en gercey op 4-2.
Daarna nog twee snelle fases die de wedstrijd bepaalde. Weer werd de buitenspelval omzeild en moest de gercey keeper ver uitkomen om een bal te onderscheppen, dit mislukte en Vincent kon rustig binnentikken in een lege goal. Een verre uittrap van diezelfde keeper in combinatie met een goeie controle en een snelle spits zorgde voor de eindstand: 5-3.
Al bij al een rustige en aangename wedstrijd met her en der de nodige foutjes en flitsen. Het gercey van weleer was niet echt te herkennen en tot echt voetbal zijn ze niet gekomen. Een vogel voor de katten van don bosco.
Volgende week KUL, we'll be there. |
|
| |
|
|
|
|
|
|
