Goed op tijd, de uitrusting mooi gewassen en flink opgewarmd spuugden wij nog even in de handen bij het startsignaal van de scheidsrechter. Toen wij van deze handeling opkeken stond het al 4 - 0. Het dient gezegd dat wij een bolwassing kregen die ons nog lang zal heugen. Desalniettemin kregen wij ook onze kansen en enkel snelle uitbraken toonden dat wij ook kunnen sjotten. De eerste helft werd met 7-0 bee?ndigd en de wiskundig begaafden onder ons leren dat het de tweede helft dan toch iets beter was. Goed, geen enkele van onze vaste keepers kon het doel verdedigen en het terrein vergde ook enige aanpassing maar de tegenstander was nu eenmaal van een ander niveau. De laatste 7 jaar hebben wij toch al iets meegemaakt maar iets dergelijks was ons nog niet overkomen. Een gebroken man is er echter twee waard en eerder dan de kop te laten hangen zullen wij recht krabbelen, het bloed uit onze mond spuwen, het stof uit onze gillee kloppen en de vuisten ballen om er terug tegen aan te gaan. Onze patroonheilige heeft immers voor heter vuren gestaan en is in vorige moeilijke momenten ook een inspiratiebron gebleken.