Het leven van een wedstrijdverslaggever is niet altijd even gemakkelijk. Zeker als elke match een gelijkaardig spelverloop kent als de vorige. Mijn inspiratie is dan ook op en vandaar dit snel-snel verslagske. De eerste helft begonnen we vol goede moed met tien man. Ondanks de man minder situatie hielden we vlot stand en werd de bal mooi in eigen rangen gehouden. Plots werd er geroepen dat we met elf waren, een bezorgde vader/speler kwam de rangen versterken en dat was het sein om er nog meer in te vliegen. Spijtig genoeg werd er vijf minuten later het sein gegeven dat we terug met tien waren. Toch konden we het goede spel nog even volhouden maar het was duidelijk dat de KUL meer en meer in de match kwam met de 0-1 als spijtig gevolg. Ondanks het overtuigende werk van de invallersdoelman werd er in de tweede helft nog vijf keer tegen gescoord. Dank aan de drie invallers (die kunnen shotten/keepen.)