<b> De Zondvloed </b> Regen, onweer, donderwolken en bliksemschichten stonden op het programma deze vrijdag. Zulk een voorspelde horror dat onze vaste weerman noch de voorspelling, noch het aantrekken van zijn voetballeder aandurfde. Maar ervaren rotten in het Saleciaanse vak weten dat weergoden aan onze zijde staan. Daar waar begrippen zoals aqueplaning, mistlampen en gereduceerde cruisesnelheden nog schering en inslag waren tijdens de heenrit naar het Duisburgse gevaar, bevonden wij ons in een kurkdroge voetbaloase met een vochtige peloeze onder de voetjes. Zeg nu zelf, zo hebben we die vrijdagavonden het liefst. Voetballen dus! Tradities zijn er om in ere te houden, en dus was onze spitsenbroeder Mindombe fashionably late. Gezien de numerieke krapte zorgde die laattijdigheid voor enige, jedoch niet onhoudbare, stress bij aanvang van de wedstrijd. We opteerden dan maar voor een driemansdefensie met centraal in de achterhoede onze vaste waarde die toch steeds meer een status van engelbewaarder bij elkaar aan het spelen is, heer Ceusters. Alleen voelde hij zich nimmer, want prachtig geflankeerd door een Italiaanse volrode met ongeziene, langgerekte afdronk, niemand minder dan fenomeen Langone. Ook Matthias zijn rechterzijde liep over van de kwaliteit, met vorser Donders die zijn voorspellende achternaam enkel ziet terugkomen in de knallers die zijn onderstel teweegbrengen. Een verdediging krachtiger dan de omwalling van Troje. Gezien omwallingen eroderen en na uitputting of een list toch nog in vijandige handen kunnen vallen, voorziet Don Bosco een tweede, zuivere linie. Vijfkoppig, onuitgegeven, frivool en ondeugend beschrijven deze snaken het best. Centraal een chaotische driehoek Robert, Van Beek en Boon Benoit. Entropie is eveneens een natuurlijk orde. Wie zijn wij om de ongeschreven regels van het onbekende te bekritiseren enkel en alleen door de zichtbare wanorde? De optimist zou schrijven dat de drie heren hun longen en benen gaven voor de ploeg. Het uitrekken van hun verstandelijk vermogen om de gekende en gerespecteerde voetbalwetten te handhaven, werd tijdens deze fysieke meesterwerken zeer sporadisch uit het oog verloren. Ook zij kunnen na deze vrijdag alleen maar dromen over de weelde die hen flankeerde. Joris had deze keer wel een zeer talentvolle joker uit zijn contactenlijst getoverd, Rick genaamd. Een flankje afschuimen, vlijmscherpe voorzetten afleveren, tegenstanders dribbelen of paslijnen afsnijden, niets was deze jongen onbekend. En vuurflits Robben aan de overzijde, met een linker als een atoombom. U kent hem wel die hengst. En ook deze vrijdag zocht hij iets om te dekken. Nu de wortel en de schacht gekend zijn, vraagt u zich natuurlijk af wie er in de voorhoede plaatsnam. Onze Bjorn verzorgde vooreerst eigenhandig de honneurs om nadien zijn spitsenbroeder naast zich terug te vinden. Warwinkel Sylvain beheerst de kunde om een verdediging uit balans te brengen en de fysieke integriteit, of gebrek hiervan, van Taverniers maken hem een onverwachte dolk die indien nodig venijnig en onverwacht uithaalt. Vergeet natuurlijk de basis niet. Van Gelder, fier als altijd, slank als nooit tevoren (serieus trouwens, bekijk die man in de kleedkamer als je zijn slanke figuur ten minste nog kan waarnemen. Meer kilos kwijt dan dat er betalende leden in onze club aanwezig zijn), stond te paraderen in het doelkader alsof het zijn kribbe was. - De eerlijkheid verplicht mij te schrijven dat het elftal ageerde als een ongeleid projectiel met een diamanten korf gebaseerd op Ceusters en Van Gelder. Wat deze twee heren allemaal tegenhielden, gaat mijn schrijvend vermogen ver te boven. Ceusters oversteeg zijn faam en wanneer hij alsnog uitgetikt werd, had Wim een passende parade in de mouwen zitten. Maar als u denkt dat het ongeleide projectiel geen schoten afvuurde, bent u meer dan mis. De eerste helft, gekenmerkt door een vroegtijdig en jammerlijk tegendoelpunt door een geplaatste schuiver, liep over van uitgespeelde kansen en onmisbare missers. Robert stond alleen voor de keeper na een perfecte breedtepass van Bjorn en besloot toch nog om het leder op de doelwachter te posteren. Sylvain, eveneens met enkel de goalie in zijn vizier, zag zijn schot afketsen van de lat en voor de lijn terug het speelveld in botsen. De kopbal van Ruben op de vrije trap van Benny verkiest de paal om nadien, onbegrijpelijk, af te schampen op Stijn zijn onderbuik en zowaar alsnog naast te gaan. Rusten moesten we dus met een 1-0 achterstand, terwijl er een 1-4 op het scorebord had moeten staan. Efficientie klinkt als een werkpuntje in de oren tijdens de 15 minuten vrolijke bezinning. Dat moest dus beter in de tweede helft, maar de vaatjes liepen stillaan leeg en de centrale driehoek was plichtsbewust vaak ver achteraan het veld te bespeuren. De kwantiteit aan kansen, zoals we die bij elkaar sprokkelden in de eerste time, liet het dan ook wat afweten. Dus zoals steeds besloten wij de kwaliteit ervan op te trekken. Katalysator van dienst was ditmaal onze invaller Rick die zijn flankje heen en weer bespeelde als een volleerd meester. Wanneer later die avond duidelijk wordt dat onze werknemer van de watergroep ook een fervent kenner van de huizen der lichte zeden blijkt te zijn, beseft elkeen hoe deze jongen de waarden van de ploeg belichaamt. Na zijn zoveelste run aan de rechterzijde brengt hij de bal vlijmscherp voor doel. Dat de thuisverdediger hem binnentikt is een zonde voor de statistieken, want onze spitsen stonden meer dan klaar om dat klusje anders zelf af te maken. Plagiaat troef wanneer de thuisploeg iets later de gelijke bordjes in hun voordeel aanpassen op identiek dezelfde wijze als onze gelijkmaker. Zij het dat er hierbij geen nood was aan de tussenkomst van onze eigen verdediging. Toegegeven, het zag er toen miezerig uit. Bjorn verkneukelde zich reeds op de bank met een nakende achillespeesblessure en kansen waren schaars als dates voor de barman later die avond. Als we ons dan toch in het aanschijn van het thuisdoel bevonden, mankeerde de laatste pass of wist de doelwachter alsnog het schot van Bjorn te keren in hoekschop. Net dan slaan we toe. Benoit Boon is een peulvrucht zoals je ze in ons vlamingenland maar zelden meer vindt. Hij versiert cornervlaggen alsof het poezellieve deernes in een bruine kroeg betreft. Onbegrensd zijn charme, ongezien zijn aura, uniek de grootte van zijn hart. Benoit Boon trapt geen corners. Benoit Boon schildert meesterwerken. De stilstaande fase die we nodig hadden en die de thuisploeg een dreun van jewelste toediende. Vincents hoofd devieert de zekerheid en de binnenzijde van de paal fungeert als laatste bolwerk zodat de gelijkmaker een feit is. Teken voor de thuisploeg om nog een bescheiden slotoffensief in elkaar te boksen. Maar het bezoekende collectief bleef staan als een huis. Dat is wat je krijgt als je voor elkaar door de regen gaat. Werkelijk waar, deze proza vergaloppeert zich sporadisch in lichtzinnige overdrijving maar deze vrijdag aanschouwden Duisburgse dromers elf bezoekende knapen met een voetbalhart op de juiste plek en het Don Bosco vaandel hoog in het gelid. Die ouderwetse werkmentaliteit wierp zijn vruchten af. In zulke maten zelfs dat onze eigen doelwachter dolblij een overwinning vierde. Pas 38 uur na de feiten zou de realiteit van het gelijkspel ook bij hem binnensijpelen. Hij is knap, hij is slank, hij is net verhuisd en hij is back! Dus we vergeven onze Van Gelder het incidenteel gebrek aan snuggerheid. - Zeg nu zelf, een verbodsbord voor elektronisch versterkte muziek in de kleedkamer van een voetbalploeg. Heeft u dat ooit al gezien? Er stond een magnetisch tactiekbord tactisch voor gepositioneerd (geloof mij vrij, wij hadden daar niets mee te maken), dus ook wij zagen het niet. Een serieuze berisping later waren de huidjes weer droog en de zieltjes weer rijn. Traktatie van jarige Joris, vertelsels van Cosmo, Jaguar club en Trianon, of relatieadvies voor de waard. Moest u zulke zaken zoeken, verwijs ik u twijfelloos naar onze derde helftjes. Ze lopen over van de gezelligheid en de soms wat minder lichte regenval aan de andere zijde van het buitenschrijnwerk doet dit gevoel alleen maar toenemen. Op de planning? Gluewhein, kerstjenevers, kerstmarkt, Gents feestfestijn, derde helft in Jaguar Club, familiedagen en paashaasjacht. Ziehier de boekhouding van ons vademecum. Een seizoen telt maar zoveel vrijdagen als de kalender lang is. Prioritaire keuzes dringen zich dan ook op in het aanschijn van zulk overdadig enthousiasme. We starten eenvoudigweg volgende week vrijdag. 20u30, ditmaal bruinveld, voor een overdosis aan voetbalplezier. En als er dan toch nog ruimte is, laat het dan vrijdag 16 december zijn, op de kerstmarkt te Leuven, na onze overwinning tegen Camargue. Uw reporter ter plaatse, T.B.