Don Bosco beklijft Voor de zoveelste maal dit seizoen bleek het Bruineveld niet in staat ons als thuisbasis te huisvesten en was een verplaatsing naar het naburige zwembad aangewezen. En dat voor een derby der derbys, eentje tegen de boys van de derde wereld. Reeds alle mogelijke uitslagen mochten we tegen de derde wereld noteren, de ploeg gaat dan ook al jaren mee in onze bezoekslijst en staat steeds weer garant voor spannende en fel bevochten matchen. In grote getalen daagden de Saleciaanse grondmacht uit de schemer zo langs de kesselse zwemdokken. Op de site leek het nummerisch slechts nauwelijks te lukken maar eenmaal op de groene grasvlakten bleken alle posities, zelfs die op de bank, proper gevuld. Markant was de positie van rechts-achter die door de jongste Van Gelder werd ingevuld. Eerst onwennig maar tegen de tweede time verdwenen alle kinderziektes als sneeuw voor de zon. - Evenwichtig en kansrijk ging de match van start. Al in de openingsfase mochten we een reuze-opportuniteit noteren die jammerlijk werd verknecht door een draak van een gekraakt schot. Het spel concentreerde zich op het middenveld en kwam sporadisch piepen bij het doelhout. Niets al te noemenswaardig en Jelger noch de bezoekende doelwachten konden zich echt onderscheiden. Vaak bij zulke gesloten duels blijken stilstaande fases ideaal om de zaak open te breken en dat was ook deze vrijdag scheepsrecht. De boys van de derde wereld mochten een hoekschop achter hun naam plaatsen en na wat lanterfanterij in de kleine rechthoek werd het leder in het dak van het doel gejaagd. Jelger kansloos van zo dichtbij en ook de spelers even met de handen in het haar. De beide teams waren namelijk even sterk en echt open doelkansen wisten we niet of toch onvoldoende bij elkaar te spelen. Als we er dan eens doorkwamen lagen misverstanden of onduidelijke looplijnen aan de oorzaak van onvolkomenheid. Zo konden Woody noch Jolan besluiten op een schuine aflegger van de flank of liepen Dies en Jolan elkaar voor de voeten wanneer de doorsteekpass twee verdedigers uitschakelt. Toch stond de voorsprong niet lang op het scorebord. Slechts enkele minuten na de treffer kon een combinatie tussen Sylvain, Jolan en Vincent van dichtbij afgewerkt worden. Een gelijkstand die zijn weg naar het scorebord vond en daar besloot te blijven. - Enigszins toch een jammerlijke score. Het gevoel van gebrek aan excellentie bij Jelger en de smadelijke kietels in de voeten van de spitsen en hun bedieners verraadden de honger en de wil naar meer. Nu moeten we bekennen dat een gelijkspel tegen de boys van de derde wereld meer een pluim voor voetbal is dan een smaad op ons elan. We hielden elkaar ditmaal in evenwicht, volgende keer zullen we weer alles geven en heroveren we terug het bovenste schavot in bruineveld. Uw verslaggever, T.B.