Don Bosco studeert Op het kunstgras achter de sporthallen van het sportende kot mochten we deze vrijdag onze veters strak spannen voor een onderonsje tegen de werknemers die doctoreren, onderzoeken en lesgeven bij de vleet. Het is altijd moeilijk inschatten wie er bij de KUL zal meespelen en ook wij hadden een lucratievere opstelling als gewoonlijk door twee prachtinvallers die hun diensten aanboden. - Een lang verslag lijkt mij ditmaal niet noodzakelijk want deze vrijdag was uiteindelijk wat het was, een one-man-show. Lang geleden en diep geerodeerd zijn de herrinneringen naar zijn laatste optreden maar het was weer van dat. Hij verkoos nog te schitteren op de bank in de eerste helft, die eigenlijk niets om het lijf had buiten een foutieve terugspeelbal waarvan Ruben spitsvondig anticipeerde. Maar in de tweede helft ontbond hij zijn duivels en had hij bij elk doelpunt meer dan een vinger in de pap. Zijn looplijnen waren oogverblindend, zijn baltoetsen geniaal. Een, twee tikken en de netten trilden. Van achter de zijlijn of vanop het veld, zijn supprematie was overal zichtbaar en duidelijk geetaleerd. Zelfs de grootste scepticus moet toegeven, Sylvain speelde de match van zijn leven en heeft eigenhandig de KUL een nekschot gegeven. - Volgende week vallen ook de laatste puzzelstukjes op hun plaats tijdens de afsluiter van dit voetbalseizoen in de randaglomeratie van onze hoofdstad. Hopelijk geven we de laatste minuutjes nog wat extra glans. Uw verslaggever, V.R.