<b> Les absents ont toujours tort </b></b> Verwachtingen alom deze vrijdag na de onorthodoxe zes op zes de twee voorbije weken werd het nu tijd om te zoeken naar drie officiele punten. Ook de puntentelling werd onder het nodige kritische oog gestoken en overvloedig becommentarieerd. Zelfreflectie is een mooie deugd en wie weet veranderen er in de kantlijn wel enkele accenten. Aanvatten mochten we met een klassieke 4-4-2 en een nieuwe wedstrijdbal! Volledig volgens de gekende recepten, enkel Peter ging zijn geluk bij de tegenpartij beproeven en werd daarbij geholpen door Wisam in de tweede helft. - Echt overheersen zat er voor ons niet in maar onze gastspeler maakte wel florore centraal in het middenveld. Al na enkele minuten stuurt hij de rechterflank diep en wordt de bal in een tijd de netten in gestuwd. Wat later maakt hij zelf de actie vanuit het centrum en plaats de schuiver langs de keeper binnen. Zonder twijfel een succesrijke sollicitatie naar de titel voor man van de match. Naast de twee doelpunten mochten we ook nog een schot op de paal noteren na een mooie actie van Himpens en dito aflegger. Toch hebben we het merendeel van de match mogen trillen op beide benen. Er zat gewoonweg te weinig lijn in het spel en we leden te veel balverlies. Gelukkig kon Wim de schoten pareren of klemvast onschadelijk maken. Ook het doelhout bracht de nodige reddingen en liet zo de voorsprong op het bord staan. De eerredder kwam er na een strakke voorzet vanuit de flank die goed naar binnen werd gewerkt, een terecht tegendoelpunt kunnen we stellen. - Tof matchke met de nodige blessures, commotie en goedlachs voetbal. Komende vrijdag nog een keer zou ik zeggen. V.R.