<b> Bon repas doit commencer par la faim </b> Don bosco kon deze vrijdag teren en zweven op een wolk van sprankelend enthousiasme. Zelfs voor de match kon je geen man bespeuren die maar dacht aan verliezen, aan de zoveelste nederlaag. Neen, ditmaal zouden de drie punten thuis verzilverd worden en als diamanten gekoesterd. Reden hiervoor was eenvoudig, een laatste man die de woorden sprak: ik hou de nul, jullie doen de rest. Zijn stem is als de gebeitelde geboden die mozes ooit nog met zich meedroeg, wet dus. En zo gezegd, zo gedaan. - Op de match zelf valt er eigenlijk bitter weinig af te dingen. Eenrichtingsverkeer durf ik het niet noemen, mede omdat dat oneer zou betekenen voor een zeer roemwaardige tegenstander. Maar een voltijdse job heeft Wim tussen zijn palen niet uitgeoefend. We mochten nogmaals genieten van de aanwezigheid van Peter Baerts beste lezer. Een man die toch vooral siert in afwezigheid sinds zijn complexere gezinssituatie en afgelegen woonlocatie. Altijd een plezier op en naast het veld en toch steeds die frons wanneer hij jammerlijk verkiest de derde helft te missen. Hij liet zich vandaag opmerken met de openingstreffer, niet met de goal zelf maar wel met de belangrijkste pass, de assist. Wanneer Jeroen het godsgeschenk ontvangt beslist hij zijn schepschup boven te halen. Als een volleerde landbouwer vermaalt het hij pure grasveld tot een modderhoop waardoor de bal een onverwacht stijgende beweging ervaart. Dit fenomeen heeft Jeroen later zelf de lob gedoopt. Een misbaksel van een goal dus die voor de veraf gepositioneerde supporter er nog schappellijk uitzag ook. Schup terug in de zak en weer achteraan postvatten waar het veld er wel nog effen bij lag. Daarna mochten we kans na kans noteren die vaak door eigen onkunde of een beperkt overzicht niet en soms ook wel werden afgemaakt. Ook enkele prangende stilstaande fases maakten hun opmars. Benny en Arne mochten beiden achter de loop gaan staan maar werden gepareerd of besloten cenitmeters naast. Denkend aan de vorige match is ook de prestatie van heer Robben Stijn de vermelding waard. Hij koos te sieren in onkunde vorige week maar heeft slechts enkele dagen spirituele begeleiding nodig om zich helemaal te herpakken. 2 goals prijken er op zijn naam daar waar hij er zelf anderhalf opeist. Een enigma me dunkt maar vooral een gepolijst vertrouwen dat weer blinken kan en zijn nut niet onbetuigd zal laten in de komende donkere weken. - Dit doelpuntenfestijn kan de tegenvallende statistieken van Don Bosco enigzins opfleuren. Maar de realiteit blijft hard, een doelpuntensaldo van -7 (!) en slechts vier punten uit eenentwintig. We hebben al zonnigere tijden gekend. Ook blijven enkele spelers nog onder hun niveau acteren. Met de derde wereld boys komt de eerste echte derbey van dit seizoen. Een niet te miskennen test en barometer van de saleciaanse ontwikkeling. Blijft de ontsprongen vlam branden of blaast de derde wereld onze hoop weer weg? Met de juiste mentaliteit zullen we ons alvast zo duur mogelijk verkopen. V.R.