Waarde Salecianen, Men heeft mij vanavond gevraagd één enkel woord tot uw allen te richten en ik zou dat gaarne nu gaan richten. Mijnen vrienden, Het is waar wat jullie allen hebben gehoord. Onze tegenstanders zijn meer dan ooit gebrand om de saleciaanse scalpel in hun troonzalen ten toon te spreiden, en terwijl wij hier dineren smeden zij hun overwinningsplannen. Geloof me vrij wanneer ik zeg dat er ons zware jaren te wachten staan. Maar als we hierop willen voorbereid zijn, moeten we eerst onze angsten weten af te schudden! Wij zitten hier samen, volkomen onbevreesd. Waarom? Omdat wij in iets geloven en zij niet? Nee! Wij staan hier onverschrokken omdat wij ons herinneren. wij herinneren ons dat wij hier zitten niet door het pad dat voor ons ligt, maar door het pad dat achter ons staat! wij herinneren ons dat voor tientallen jaren wij deze tegenstanders reeds hebben bekampt. wij herinneren ons hoe ze voor tientallen jaren hun beste teams tegen ons opstelde. En na decennia van voetbalvreugd herinneren we het voornaamste, Don Bosco triomfeert nog steeds! Dus laat ons vanavond een boodschap sturen naar zij die menen ons te kunnen verslaan. Laat ons deze muren van steen beven en sidderen, laat onze kunde schallen van de zwarte aarde tot de blauwe lucht. Laat ons de glazen heffen want vanavond zullen we hen doen herinneren, wij zijn Don Bosco en wij zijn onbevreesd!