<b>Don bosco likt de wonde</b> Voor de tweede maal in de clubgeschiedenis mochten we kennismaken met de infrastructuur van het Ymeria-complex van onze noorderburen. Onder de schaduw van de toren, waar we normaalgezien andere boys treffen, kregen we deze week het gastvrije Linden op ons bord. Beren als Jeanke of voetballegende’s als damiaan sierden het kunstgras. Wij konden daar een stevig blok tegenover plaatsen met kwaliteit in elke lijn, snelheid en spitsvondige voeten daar waar nodig. De nul bleef uiteindelijk nog verrassend lang het bord sieren. Doorbraken van de thuisploeg brachten hun gitzwart gekapte spits meermaals alleen voor ons doel maar de wachter van dienst overtrof de verwachtingen met meerdere uitstekende ingrepen en balberoeringen. Ook onze offensieve linie’s brachten wat de massaal aanwezige supporters lezen op de fora, pijlsnel combinatievoetbal en levensgevaarlijke steekballen dwars door het defensieve hart. Wie anders dan Ruben kan uiteindelijk de knuppel in het hoenderhok gooien. De bal bleef net dat tikkeltje te lang voor het doel vertoeven, het teken voor el torro om de trekker over te halen en het doelenspektakel in gang te steken. Want luttele tellen later hingen de bordjes weer gelijk met ditmaal wel een trefzekere spits die Wim geen verhaal liet. Dat Ruben ook anderen graag achter het kannon laat plaats nemen, werd wederom duidelijk met een uitstekende steekpass die Vincent niet liggen liet. De poppen gingen aan het dansen in Ymeria. Met open vizieren aan beide zijden werd een heus pareltje afgespeeld voor de ogen van de geamuseerde fans, extra gekruid door een fikse woordenwissel tijdens de rust van ons centraal duo. Iets over inzet en combinaties bleek aan de basis te liggen. Het miste zijn effect niet want de tweede helft was een oase van voetbaloverzicht en vlotte goals. Ook Linden wou waar voor zijn geld en kreeg daarvoor zonodig extra assistentie van de neutrale man, penalty zo bleek na een twijfelachtige ingreep van de laatste man heer Ceusters. Of eventueel sociale links met de neutrale man aan de basis van deze beslissing lagen, laten we in het ongewisse. Uiteindelijk moeten we beslissen dat de stand wat te vet is uitgevallen tegen een fantastisch sportieve tegenstander. Maar met de juiste mentaliteit, inzet van de voltallige ploeg en het door het vuur gaan voor de salesiaanse ziel maakt ons tot een gevreesde tegenstander. Daaraan optrekken is wat er op de planning zal staan. Uw verslaggever ter plaatse. V.R.