<B>28ste speeldag</B> Don Bosco geblesseerd Keurig konden we het vrijdagse veld met 12 fenomenen betreden. Net voldoende om de ploeg van ref uit te rusten. Maar al na tien minuten sloeg het noodlot toe. Na aan ogenschijnlijk onschuldig duel met de keeper, bleef Joris kermend op de grond liggen. Enkele foto’s later op de avond gaven blijk van gescheurde ligamenten. Joris zijn blessure bracht een donkere wolk boven onze voetbalprestatie. De bezoekers namen ook geen gas terug en tesamen met ons vervlogen positiespel werd de rest van de eerste helft herleidt tot een flauw afkooksel van ons gekend voetbal. De eerste goal lag dan ook volledig in de lijn van dat spel. Een bal die niet goed weggewerkt werd, wordt uiteindelijk door Robbe zijn linker in de netten geschoten. De voorsprong gaf ons een kleine verademing maar bleek onvoldoende om ons uit het dal van de voetbalonkunde te halen. Tijdens de rust werd de ongelukkige Himpens gerepatrieerd, niet zonder de nodige miscommunicaties. Door het fluitje aan de bezoekers te geven en met de licht aangeschoten Double B stonden er toch nog voldoende salecianen om de wedstrijd te hervatten. Het niveau was beduidend beter in de tweede helft wat resulteerde in continue druk en vele doelkansen. Door een uitstekend keeper hielden we ook vrijdag de 0. De tweede goal werd door suppersub Boon via de paal binnen gefronseld na een strakke voorzet van de rechterzijde. De echte spotlights stonden echter op de aanvallende weelde die ‘slechts’ één doelpunt kon bijbrengen in de tweede helft. Wanneer Wisam alleen voor de goal eindigt, met zelfs geen doelwachter meer, besluit hij alsnog onbegrijpelijk naast. Ook Ruben kon alleen voor doel aanleggen na een wereldbal vanuit het centrum, maar verkiest de vergetelheid door voorlangs te besluiten. Een matige match die niet echt kon bekoren. In de kleedkamer werd dan ook vooral gesproken over de dikke van onze voorstopper en het jaarlijks toernooi van deze zondag. V.R.