Voetbal kan toch wreed plezant zijn. Elke neutrale waarnemer kon op basis van een snelle schatting van de gemiddelde leeftijd van de twee ploegen concluderen dat het voor Don Bosco een quasi onbegonnen zaak zou zijn. Maar de realiteit was (al voor de tweede keer op 3 weken) helemaal anders. Een sterk voetballend Don Bosco zorgde van in het begin voor veel weerwerk. Toegegeven, de tegenstander kende pech door het uitvallen van hun sterspeler uit Spanje (neen niet Sinterklaas). Maar of dat een wezenlijk verschil zou uitgemaakt hebben voor de uitslag? We waren gewwoon goed, h??l goed zelfs. Niets dan glunderende gezichten achteraf. Natuurlijk waren er uitblinkers zoals Ruben met zijn 3 goals en Jelger met enkele fameuze reddingen, maar persoonlijk was ik vooral gecharmeerd door de onverzettelijkheid van onze voorzitter die de hele defensie op slot hield. En daarnaast de inbreng van Nabil die duidelijk een stijgende vormcurve heeft en op links met enkele mooie acties en nog meer goeie passes voor dreiging zorgde. Den Peter, onzen Baerts, die naar mijn mening ??n van zijn allerbeste matchen speelde: balvast, beweeglijk en scherp. Zo zouden we over alle spelers kunnen berichten, maar omdat eigen lof stinkt, houden we het hier maar bij. Proficiat mannen, ook voor de faire match die het de scheids niet echt moeilijk maakte!