Weer een prachtige voetbalavond was het. Vele donboscorianen kwamen terug uit vakantie en waren bijgevolg volledig opgeladen voor een nieuwe, spetterende confrontatie op het voetbalveld. De KUL kon daar enkel een ploeg van acht tegenover stellen, een vogel voor de kat. Met pijn in het hart gaven we Rudy, Stijn en Wim af, toch drie sterkhouders van onze ploeg. Maar niets getreurd, het enthousiasme was groots. Al in de tweede minuut scheert vincent de paal met een mooi gekruisd schot, onverdiend naast. Daar bleef het wel eventjes bij en zowaar, de KUL nam de overmacht. DB werd teruggedreven tot hun eigen speelhelft en moest zijn sterkste verdedigende kwaliteiten in de strijd gooien. De kansen voor de KUL bleven dan ook niet uit maar besluiten konden ze niet. Telkens zat er nog een verdediger of onze sterke doelman tussen. En dan de counter. Op de rechterflank, Jelger vanuit het centrum naar Vincent, deze in één tijd doorspelen op de ingelopen matthias die maar een fractie nodig heeft om binnen te peren. 1-0 pronkte op het scorebord. We hadden het middel gevonden, druk. Door een simpele verhoging daarvan viel de KUL-verdediging al snel uiteen. Een vreselijk terugspeelbal die vriend en vijand verrast behalve natuurlijk onze Peter. Hij krijgt de bal zoals hij ze graag heeft, onmisbaar. De supporters hielden nog gespannen hun adem in en riepen: komaan Peter! Waarschijnlijk door de weerzinwekkende steun, besloot Peter niet te missen en een gevleide 2-0 te plaatsen. 2-0 was al bij al een mooie tussenstand om de rust mee in te gaan. Het had meer kunnen zijn, Vincent en Ruben bezorgde elkaar enkele kansen die eigenlijk niet gemist konden worden, in theorie allesins. Ook de KUL had zijn kansen om te scoren maar toch waren we de betere ploeg, 2-0 was representatief. Vol moed en envie komen we de kleedkamers uit. De tweede helft begint als een kopie van de eerste, weer is Vincent na enkele minuten door en schiet hij vol gevoel op doel. Deze keer voorkomt de dwarsligger het mooiste doelpunt van dit jaar. Gelukkig is Jelger goed gevolgd en kan hij de bal alsnog in doel koppen. (Het schot was zo enig dat we het als een assist hebben geteld). 3-0 al kort na de rust. Verder kregen we vooral nog kansen voor Jelger en Matthias die allebei een sterke match speelde. Af en toe wat slechte controles of passes zorgde voor een handvol schamele kansjes voor de KUL maar echt in gevaar kwam onze doelwachter niet. Een mooie 3-0 eindstand waar ieder tevreden mee kan zijn.